Sabine De Bel heeft sinds 2,5 jaar de leiding bij restaurant Primo in Antwerpen. Sabine leerde de job met vallen en opstaan en pikte de beste elementen uit haar rijke carrière in verschillende sectoren om nu een succesvol restaurant te leiden.
De overname van het restaurant is voor haar een echte droom. “Ik heb altijd graag in de horeca gewerkt en hou van de communicatie met mensen, zowel personeel als klanten. Het was een uitdaging om hier aan het roer te komen. Het personeel heb ik mee overgenomen en in het begin hebben ze mij wel getest. Maar ik heb elk onderdeel van het restaurant zelf geleerd: afwassen, koken, bediening, administratie ... Ik heb me in alles ingewerkt en heb daardoor het respect bij het personeel stilaan verdiend. Ze hebben me de leidraad gegeven om het Primo-concept verder te zetten.”
Visie en aanpak?
Ik werk graag samen met mannen, ook in mijn vriendenkring zijn er meer mannen dan vrouwen. Eens je hun respect hebt verdiend, zullen ze alles voor je doen. Ik ben dagelijks in de zaak en hou alles continu in de gaten. Dat was voor de Italianen in de keuken nieuw, want de vorige eigenaars kwamen zelden persoonlijk langs. In het begin hadden sommigen het daar moeilijk mee maar intussen weten ze dat mijn enige doel is om mensen gelukkig te maken en met de juiste producten te werken. Mijn personeel voelt aan als familie, we hebben een heel direct contact. Wanneer er iets misloopt, wordt dat meteen rechtgezet en ik stimuleer mijn mensen om tijdig hun hart te luchten als ze dat nodig vinden.”
Waar maken vrouwen het verschil?
“Vrouwen zijn meestal zeer ‘to the point’. Loopt er iets stroef, dan lossen we dat meteen op terwijl mannen er vaak met een bocht omheen lopen. Vrouwen onder mekaar kunnen zeer hard zijn: ze benijden elkaars succes en roddelen graag. Ik kan zeer goed filteren waardoor problemen snel opgelost zijn. Ik denk dat het ook belangrijk is om zeer duidelijk te maken dat iedereen in het bedrijf een belangrijk onderdeel van het succes is. Zonder afwassers valt ons systeem in duigen, maakt de bediening fouten dan heeft dat gevolgen voor de keuken... Ik benadruk heel vaak dat iedereen bij ons even belangrijk en onmisbaar is.”
Combinatie gezinsleven?
“Mijn kinderen zijn inmiddels 21 en 22. Ik heb bewust gewacht tot ze oud genoeg waren om een zaak over te nemen. Zij werken ook allebei in de zaak omdat ze dat zelf willen. Wij hebben duidelijke afspraken over ieders rol in het huishouden. De schoonmaak, was en plas doe ik, strijken doen ze zelf. De tijd die we samen doorbrengen, is intensiever en maakt veel goed. Ik ben geen huismoedertype maar ben er wel steeds voor hen. Mijn werk is mijn bedrijf, mijn motivatie ook. Ik heb dit nodig anders ben ik ongelukkig en dat weten de kinderen ook. Ik ben een zeer actief iemand en heb veel energie, dus de combinatie lukt me prima.”
Trots?
“Je moet een doel in je leven hebben want je leeft maar één keer. Doe er dus het beste mee, verloren tijd is zo jammer. Ik ben zeer blij dat ik erin geslaagd ben om deze zaak nog succesvoller te maken. Er zijn veel vaste klanten die niet alleen voor het eten komen maar ook voor de sfeer en het persoonlijk contact dat er heerst. Mijn motto is altijd ‘geloof in jezelf’ geweest. Je klanten en personeel voelen dat en dat geeft hen energie. Ik leg niet gemakkelijk mijn hoofd neer en bekijk elke dag als een verrassing, want je weet nooit wat er op je af zal komen. Mijn hobby is mijn werk geworden, dat is toch fantastisch om vast te stellen?”