Michel Pradolini bouwde het Antwerpse IFS uit tot een wereldwijd gewaardeerd maritiem cateringbedrijf. Na een spectaculair groeiparcours realiseerde hij in 2016 een Smart Deal. Daarbij kwam het management samen met een groep ondernemers-investeerders in de aandelen. Het geeft Michel Pradolini een stevig fundament om verdere groei waar te maken en op lange termijn een geleidelijke exit voor te bereiden. Jan Verbrugge van SDM Valorum begeleidde het proces.
Voor de nuchtere Michel Pradolini geen exclusieve maatpakken of dure managementtaal. Hij legde dan ook een bijzonder parcours af. Als gemotiveerd koksmaatje schopte Pradolini het op jonge leeftijd tot scheepskok. Toen de Noord-Europese koks te duur werden, werkte hij een tijdje aan wal om in het jaar 2000 zijn eigen bedrijf te starten. IFS (International Food Services) is gespecialiseerd in scheepscatering en het opleiden van scheepskoks. Het bedrijf startte in de koopvaardij en groeide jaar na jaar. Vandaag voorziet IFS wereldwijd 700 schepen en boorplatformen van voeding. Het realiseert een omzet van 32 miljoen euro en heeft filialen in Antwerpen, Singapore en op de Filipijnen. Klanten zijn rederijen over heel de wereld. België maakt nog geen vijf procent van de omzet uit.
“We krijgen van de reder een budget per man en per dag en moeten daarmee ervoor zorgen dat de mensen aan boord goed eten hebben”, legt Michel Pradolini uit. “We hebben onder meer een uniek computersysteem opgezet dat precies calculeert wat er nodig is. We kijken niet alleen naar de voedingswaarde, maar focussen echt op alles wat met gezonde voeding aan boord te maken heeft. We moeten met veel factoren rekening houden. Als je bijvoorbeeld in Japan aan een schip levert is het veel duurder dan hier in België, maar daarom mag je de mensen aan boord geen kwaliteitsvoedsel ontzeggen.”
STERCK. Jullie hebben intussen ook een eigen koksschool in Manila?
Michel Pradolini: “De beste scheepskoks zijn Filipijnen. Onze klanten moeten niet betalen voor die opleiding en dat is toch wel bijzonder. We zien dat die koks na de opleiding veel beter werken aan boord en dat is onze return. Er zijn minder klachten, het hele voedingsgebeuren wordt beter gemanaged, … Via een iPad volgen de koks de menu’s en ingrediënten op en krijgen we ook feedback. We hebben een heel andere visie op koken aan boord en die blijkt aan te slaan.”
Vandaag voorziet IFS wereldwijd 700 schepen en boorplatformen van voeding.
STERCK. Jullie zijn volledig onafhankelijk?
Pradolini: “We zijn inderdaad niet gekoppeld aan een rederij, een cateringbedrijf of een scheepsmanagement. Op dit niveau is dat heel uniek. Het is een bewuste keuze. We zijn altijd gecontroleerd gegroeid zonder banken. Dat maakt dat we heel onafhankelijk op de markt staan. Klanten gaan net met ons in zee omwille van die neutraliteit en toewijding. We sturen echt niet voor alles een factuur en beschouwen onze klanten meer als partners. De scheepsvaart heeft het heel moeilijk en we denken mee om toegevoegde waarde te creëren. Onze marges zijn beperkt, maar we zien het als een investering op lange termijn. Doordat we 700 schepen bevoorraden hebben we intussen ook behoorlijk wat inkoopkracht.
En het belangrijkste zijn onze mensen. Ons management hier in Antwerpen, maar ook in Singapore waar veel schepen komen en we redelijk wat klanten hebben. We zijn daar intussen groter dan in België. Al blijven we altijd low profile. Ik heb geen boodschap aan grote woorden. We steken onze energie liever in onze klanten en als die vragen hebben, dan staan we meteen bij hen, waar ook ter wereld.”
IFS bouwt in Merksem aan de Bredabaan aan een nieuw opleidingscentrum voor koks die op schepen en in de offshore werken. Er zijn opleidingsruimten en mogelijkheden om te overnachten. Ook het hoofdkantoor van IFS zal naar Merksem verhuizen. “Er is zelfs een lab voorzien waar we onderzoeken hoe we voedingsmiddelen langer kunnen bewaren, waar we menu’s ontwikkelen die eten aan boord vergemakkelijken, … Soms heb je 20 mensen aan boord van een schip met 13 nationaliteiten, verschillende geloofsovertuigingen, … Daar moet je mee om kunnen gaan. Er gaat in de toekomst steeds minder volk aan boord zijn. Ook daar moeten we op inspelen. Bovendien willen we de foodwaste beperken. Tot 30 procent van het eten wordt nu soms weggegooid. In grote projecten kunnen de rederijen daar honderdduizenden euro’s op besparen.”
Bedrijf versterken
STERCK. In 2016 heb je gekozen om een Smart Deal te realiseren?
Pradolini: “Er waren een aantal redenen om die stap te zetten. We groeiden met 10 tot 20 procent per jaar, zonder dat we iemand actief hadden in de verkoop. We werden steeds groter en realiseerden op dat moment een omzet van bijna 25 miljoen euro. Ik voelde dat er nog een veel groter groeipotentieel was, had nog veel ideeën en plannen, maar kende tegelijk mijn beperkingen. Je moet de job ook graag blijven doen en sterk genoeg zijn. Ik ben geen bankier. Operationeel en qua buikgevoel ben ik heel sterk, maar ik ben nooit lang naar school geweest. Ik heb het steeds gedaan zoals ik het aanvoelde. Er was echter meer nodig dan alleen het operationele. Ik had nood aan mensen op wie ik kon rekenen.
Ik was op dat moment de enige aandeelhouder. Ik had al mijn hele leven hard gewerkt, maar elke euro terug in het bedrijf gestoken. Het was tijd om ook eens aan mijn persoonlijke toekomst te denken. En de allerbelangrijkste reden was misschien nog wel ons personeel. Ons management werkte enorm hard en toegewijd, ze waren al heel lang bij ons in dienst. Ik wilde hen ook laten meegenieten van hun harde werk en een toekomst bieden die steek hield.”
STERCK. Hoe is die smart deal praktisch verlopen?
Jan Verbrugge: “We zijn vertrokken van een eerlijke waardering van het bedrijf. Vervolgens is er een overkoepelende holding opgericht en een scenario uitgewerkt waarbij Michel samen met zijn personeel en een aantal investeerders in het kapitaal van die kopende holding is gekomen. Daardoor kon Michel een stuk van het bedrijf privé verzilveren en ontstond er tegelijk ook zekerheid over zijn toekomstige exit. En intussen kreeg het personeel een duidelijk perspectief.”
Je moet kunnen delen in het leven. Het is dat of constant slaaf van je eigen bedrijf zijn.
Pradolini: “Het management en ikzelf hebben nu 52% van de aandelen. Vijf sleutelfiguren van het management zijn op dat moment mee ingestapt. 48 procent zit bij een groep van investeerders die door SDM Valorum geselecteerd is.”
Vrijheid van ondernemen
STERCK. U ging van enige aandeelhouder naar minderheidsaandeelhouder. Dat moet een emotioneel moment geweest zijn?
Pradolini: “Neen, helemaal niet. Integendeel. Je moet kunnen delen in het leven. Het is dat of constant slaaf van je eigen bedrijf zijn. Bovendien werk ik nu samen met een groep ondernemers, niet met private equity dat de nodige druk meebrengt. Met de groeicijfers die we nu halen zou het trouwens ook niet mogelijk zijn om die druk er nog eens bij te nemen. Van mijn aandeelhouders krijg ik het vertrouwen en het respect om op mijn eigen manier verder te werken. Het is en blijft een nichemarkt waarin we actief zijn en we hebben die knowhow. Iedereen onderkent dat ook. Ik heb nog steeds heel veel vrijheid. De cijfers bevestigen dat we op de goede weg blijven.”
Verbrugge: “Er verandert niet zo veel in het bedrijf. De raad van bestuur, waar de cijfers en de activiteiten besproken worden, verloopt nu wat gestructureerder. Eigenlijk gebeurt er gewoon een toetsing. Michel kan nu terugvallen op een stukje extra ondersteuning. Hij weet zelf beter dan eender wie wat er moet gebeuren. Maar het is fijn om die plannen af te kunnen toetsen bij collega-ondernemers.”
Pradolini: “We zijn van derde naar eerste klasse gestegen en een groot internationaal bedrijf geworden. Dat is een ander concept, een andere manier van mensen aantrekken en van besturen. De investeerders zijn meer collega’s aan wie ik inzichten kan vragen, een klankbord. Het overstijgt zelfs het zuivere ondernemen. Het is echt een vorm van vriendschap geworden. Het gaat er heel correct aan toe.
We durven nu ook meer dan vroeger, zoals het starten met eigen koks aan boord of een diversificatie naar offshore. In dat segment boomt ons zakencijfer intussen enorm. Als je van een klein bedrijf komt, zit je soms te pieren over details. Een degelijke omkadering helpt je om je op de juiste strategische keuzes te focussen. Het geeft mij de push en de kracht om te ondernemen, ook uit respect voor de andere aandeelhouders. Je hebt beloofd om bepaalde targets te halen. En dan moet je er nog in slagen om dat ook over te brengen op je personeel. Het management mee aandeelhouder maken: het is de beste zet die ik ooit gedaan heb. Ze zijn nu zelf ook ondernemer. Dat voel je.”
STERCK. Op welke manier?
Pradolini: “Als er nu iemand bij komt die niet voldoet, dan geeft heel het team dat aan. En ze komen zelf met tal van nieuwe ideeën, zoals bij de realisatie van ons nieuwe gebouw. Ze stellen kostenbesparingen voor die nog verder gaan dan waar ikzelf aan zou denken (lacht). Er wordt veel geluisterd en gesproken en tegelijk heb ik het gevoel dat ik zelf nog kan beslissen. Dat is top.”
Michel Pradolini is al sinds 2005 de grote bezieler van City Pirates, een inclusief project dat via voetbal niet alleen kansarme jongeren bereikt en betrekt, maar ook gezinnen integreert in de werking en banden legt met maatschappelijke spelers zoals de scholen. De club telt meer dan 1.100 leden, 400 anderen staan op de wachtlijst. City Pirates wil het sociale bindmiddel zijn in Antwerpse achterstandswijken. Michel Pradolini ontving hiervoor in 2018 nog de prestigieuze P&V Burgerschapsprijs.
“Ik heb zelf geen gemakkelijke jeugd gehad en veel tijd op straat doorgebracht”, zegt hij. “Ik blijf erin geloven dat integratie de enige mogelijke weg is, of je daar nu in gelooft of niet. Als ik naar mijn eigen bedrijf kijk, stel ik vast dat je mensen uit de kansarmoede kan halen die heel loyale en hard werkende medewerkers worden. Je moet alleen geduld hebben, erin investeren en ook kunnen aanvaarden dat het niet altijd bingo is. Er is nog een enorm kapitaal van mensen waar je iets mee kan bereiken. Bij City Pirates laten we ze voetballen, maar trachten we ze ook op andere manieren te steunen via schoolbegeleiding, studiebegeleiding, armoedebestrijding, huisbezoeken en gerechtelijke begeleiding indien nodig. Bij een slecht rapport spreken we soms af met de school om te kijken wat er moet gebeuren. We hebben soms meer impact dan de school zelf. We trachten de jongeren ook te begeleiden naar vakantiejobs en werk toe. Jongeren aan het werk krijgen en houden is de grootste springplank. We leven naast elkaar en proberen elkaar te helpen in het leven. Daar gaat het om.”
Verbrugge: “Michel is een heel goede en heel bescheiden ondernemer. De ondernemer blijft key in een Smart Deal. Hij kan zelf beslissen, maar hij kan die beslissingen voortaan aftoetsen. En dat is belangrijk in een groeiscenario zoals dat van IFS. Zo groei je ook weer persoonlijk. Voor Michel is geld ook niet de drijfveer, maar slechts een prettig gevolg. Hij heeft nu ook een stuk veiligheid op financieel gebied en nog meer kracht om zijn verhaal verder te ontplooien.”
Pradolini: “Je hebt maar één leven en je moet proberen daar het beste van te maken hé. Ieder doet dat op zijn manier. Ik ben een tevreden mens.”
Smart Deal Businessclub
STERCK. Michel was ook één van de eerste leden van de Smart Deal Businessclub?
Verbrugge: “Michel is inderdaad één van de oprichters en trekkers van de ‘Smart Deal Businessclub’. Dat is de groep ondernemers die met eigen geld in nieuwe Smart Deals investeert. Hij kan zo in verschillende andere groeibedrijven investeren en zijn mening wordt gevraagd in diverse raden van bestuur. Daarmee is hij van ondernemer geëvolueerd naar ondernemer-investeerder.”
Pradolini: “Ik ben een grote fan. Het geeft je ook een enorme persoonlijk voldoening. Je komt in contact met mensen die gelijkaardige verhalen meegemaakt hebben. Dat was voor mij een openbaring. Bij de start van de club waren er diverse investeerders die meededen. Nu wordt de Smart Deal Club gesloten en kunnen voortaan enkel nog mensen die zelf een smart deal gedaan hebben mee deelnemen. Het zijn allemaal ondernemers die in elkaar geloven, want ze investeren ook in elkaars bedrijven. We hebben op dat vlak volgens mij nog maar het begin gezien van iets dat een geweldig sterk gegeven is.”
Verbrugge: “In de toekomst zullen die ondernemers voor een kruisbestuiving kunnen zorgen. Vorig jaar hebben we een vijftiental Smart Deals gerealiseerd. Dit jaar hopen we naar twintig smartdeals te evolueren. Zo komen we op kruissnelheid. Dan begin je iets te betekenen voor elkaar.”
STERCK. Wat zijn de plannen van IFS op korte termijn?
Pradolini: “We zijn heel hard aan het groeien en moeten in 2019 onze organisatie optimaliseren en bestendigen. Tegelijk moeten we de kosten onder controle houden. Het is kwestie van daar een goede balans in te vinden. Ik ben intussen 57 jaar. We moeten ook werk maken van een verjonging van het team en het verder delegeren van verantwoordelijkheden naar de mensen die hier al langer zijn. Op langere termijn is er ook een exit gepland. Die moet voorbereid en geoptimaliseerd worden. En het leuke is dat ik zelf het laatste woord heb.”
Je komt in contact met mensen die gelijkaardige verhalen meegemaakt hebben.
Verbrugge: “Het managementteam van Michel zal altijd mee kunnen profiteren van de leverage. Er is een stukje bankfinanciering dat kapitaal wordt. Daarmee kan het team een bonus verdienen die je in een gewoon dienstverband nooit kan realiseren.”