Mogen we schrijven dat het verhaal van Glenn Roggeman uniek is? Zonder probleem. Op zijn zestiende startte de Mechelaar als DJ met de verhuur van geluid en licht vanuit het appartement van zijn ouders. Vandaag heeft hij de AED Group wereldwijd uitgerold. De groep was vorig jaar goed voor een EBITDA van 23 miljoen euro. Met de AED Studio’s (het vroegere Alfacam) voegt hij nu nog een nieuw, spannend hoofdstuk toe aan zijn biografie.
Dertig jaar geleden startte Glenn Roggeman als DJ. Hij was toen zestien en kon niet voorspellen dat wereldsterren als David Guetta of Tiësto met ‘plaatjes draaien’ multimiljonair zouden worden. “Misschien de enige denkfout die ik ooit maakte”, zegt Roggeman lachend. “In die tijd, midden jaren tachtig, had ik al snel door dat ik als DJ maar op één fuif tegelijk kon draaien en dus maar één keer geld kon verdienen daarmee. Tenzij … ik materiaal zou beginnen te verhuren aan vijftien DJ’s.”
Ik heb ooit gewed dat ik in
4 ipv 8 uur elektriciteit kon leggen op een beurs.
Ik heb gewonnen.
Roggeman voegde de daad bij het woord. Hij investeerde in materiaal en had al snel geluid en licht voor enkele duizenden toeschouwers. Op zijn zestiende kocht hij ook zijn eerste vrachtwagen. “De gangen bij mijn ouders thuis stonden vol met materiaal. Dat was mijn stockageruimte.”
De Mechelse durver kreeg spoedig grotere opdrachten. Hij leverde geluid en licht in het Sportpaleis, deed alle STUBRU-fuiven en bracht zijn knowhow ook over naar events en beurzen. “Ik ging ooit een weddenschap aan dat ik in vier uur tijd elektriciteit kon leggen op alle beursstanden terwijl anderen acht uur nodig hadden. Als ik er in slaagde, werd ik dubbel betaald. Als ik er langer dan acht uur over zou doen, kreeg ik niets. Het lukte uiteraard want ik paste een aantal technieken uit de concertwereld toe in die van events en beurzen.
In heel mijn carrière heb ik zo geprobeerd altijd vooruitstrevend te zijn en de zaken anders aan te pakken. Met AED Cases bijvoorbeeld produceer ik mijn eigen flight cases, zo’n 4.000 per jaar. Om te vermijden dat we anders lege cases moeten kopen, naar Willebroek brengen en ze dan weer vullen: dat kost tijd, geld en dus energie. AED is het eerste bedrijf geweest dat die flight cases op standaardmaten bracht. Onze vrachtwagens waren 2m40 breed, de cases moesten dus 40, 60 of 120 cm worden. Zo verlies je geen plaats. Aluminium lichtbruggen werden vroeger los bovenop de rest van de lading gestopt om alle lege plaatsen op te vullen. Dat lijkt efficiënt, maar is het niet. Alles wat los en per stuk geladen wordt, moet er ook weer manueel uitgehaald worden. AED ontwierp daarom rolkarren voor de stukken lichtbrug. Het laden en lossen ging daardoor een stuk sneller.”
AED Group telt wereldwijd 12 bedrijven
Glenn Roggeman werkt al een hele tijd aan de internationalisering van AED. “In 1993 werd Frankrijk opgericht, in 1995 Nederland, in 2006 trokken we naar Duitsland en 3 jaar later naar het Verenigd Koninkrijk. In 2014 is ons laatste AED-filiaal geopend in Dubai. Daarnaast werden AED Cases (2004), AED Display (2007), AED Lease (2011), AED Second Hand/Trade, AED Repair en AED Master Distribution opgericht. En we hebben uit het faillissement van Alfacam in Lint de AED Studio’s gekocht en opgericht.”
Standaardisering
STERCK. In 2003 nam u een drastische beslissing die het bedrijf compleet zou veranderen?
Glenn Roggeman: “Ik verhuurde ook geluid en licht aan anderen, maar bedacht toen dat ik mijn klanten, de verhuurbedrijven, eigenlijk beconcurreerde door zelf ook wereldwijd geluid en licht te leveren. Op dat moment heb ik besloten een soort ‘bankier’ te worden voor audiovisueel materiaal. Ik heb heel het bedrijf moeten overtuigen want we gingen plots helemaal anders denken. We kopen, onderhouden, financieren of leasen nu al dat materiaal. Vandaag bieden we het hele gamma aan, zowel technisch als financieel. De vijf grootste leveranciers van geluid- en licht tijdens de jongste Olympische Spelen in Londen namen allemaal materiaal bij ons af. Op het wereldkampioenschap voetbal in Brazilië leverden we voor 2,5 miljoen euro aan materiaal.”
“Ik vergelijk het verhuren van audiovisueel materiaal soms met het bakken van hamburgers. Een hamburger van McDonald’s wordt wereldwijd op dezelfde manier gebakken, volgens dezelfde standaarden. Bij AED werkt ook iedereen volgens dezelfde standaarden en normen. Alles wat terug binnen komt, wordt op dezelfde manier gecontroleerd, hersteld en bijgewerkt. Op digitale schermen volgen de medewerkers de handleidingen en procedures. Een stap overslaan is niet mogelijk. Standaardisatie is een kritische succesfactor.”
AED Studio's
STERCK. In september 2013 kocht u het failliete Alfacam Studio's voor 11,4 miljoen euro en kondigde u voor 5 miljoen euro verbouwingen aan. De buitenwereld reageerde sceptisch?
Roggeman: “Met alle respect voor Gabriël Fehervari, maar wie Alfacam onderzocht, zag al snel dat er onder dat dun laagje bladgoud veel ellende en wanbeleid schuil ging. Wie dieper graaft naar AED, vindt daar een bedrijf terug dat een gouden toekomst heeft en wereldwijd met negentien afdelingen 23 miljoen euro EBITDA draait. Alfacam haalde in zijn beste jaar 4 miljoen euro EBITDA. Er is gewoonweg geen vergelijk mogelijk.
Alfacam leek voor velen state of the art, maar eigenlijk was dat showbizz ten top met veel show en weinig bizz. Met wat zwarte doeken en licht kun je veel verdoezelen, maar de site was eigenlijk met niets in orde. Het heeft ons vijf maanden gekost om het gebouw in orde te krijgen. Zes van de zestien studio's hadden niet eens elektriciteit, vier ervan geen verwarming. De elektrische installaties waren niet meer conform, de brandveiligheid was niet in orde, er was geen evacuatieplan, ... Hier en daar lekte zelfs het dak want er waren al vijf jaar lang geen herstellingen meer gedaan.
We hebben hier 127 containers afval weggevoerd, 9000 liter zwarte verf gebruikt en 7000 ledlampen geïnstalleerd. Toen ik hier kwam, verbruikte de hele site 70.000 euro aan elektriciteit zonder dat er ook maar één activiteit was. Dat verbruik ligt nu acht tot tienmaal lager. Het faillissement zat hier echt in de muren en tussen de oren van alle medewerkers.”
Realistische dromer
STERCK. Vanaf februari 2014 is AED Studio’s zich pas echt gaan concentreren op commerciële activiteiten?
“Alfacam had echt een overlevingsstrategie waarbij op den duur aan bodemprijzen of zelfs onder de kostprijs werd gewerkt. Maar dat loopt altijd slecht af. We hebben een heel concrete en commerciële toekomstvisie die veel verder reikt dan Vlaanderen, België of zelfs Europa.
Onze grootste studio - Studio 12 - is 3000 vierkante meter, een van de vijf grootste in Europa. In België zijn er een dertigtal studio’s: er is gewoonweg niet genoeg televisiewerk voor al die studio's. Je moet dus internationaal mikken. Studio's in het buitenland, in Londen bijvoorbeeld, zijn ofwel klein ofwel oud. Onze studio's zijn gloednieuw en we hebben er van 200 tot 3000 vierkante meter. Zelfs eentje met onze bewuste watertank: de grootste indoor waterstudio die er in Europa is, met een zwembad van 35 op 25 meter en goed voor 3,3 miljoen liter water. We hebben zestig backstage areas die er als een echte hotelkamer uitzien en een 100-tal flexibel aanpasbare ruimtes.
Met een promofilm van 50.000 euro verkopen we nu op de filmbeurzen wereldwijd niet alleen onze studio's, maar heel Vlaanderen en België aan de internationale filmwereld. Op 3 februari hadden we hier trouwens een groot filmevenement waar Gary Kuntz, de producer van Star Wars, kwam spreken. Er is geen enkele reden waarom een film als Star Wars of X-Men niet in Lint zou kunnen opgenomen worden. Het is gewoonweg een kwestie van tijd vooraleer er hier een echte box office-film met een budget van 200 miljoen euro opgenomen wordt. Ja, dat is een droom, maar ik droom realistisch.”
STERCK. Jullie mikken met de studio’s op vier pijlers?
Roggeman: “Onze vier pijlers zijn tv, film, evenementen en ‘rehearsals’. De Simple Minds kwamen hier vorig jaar hun Europese tournee voorbereiden. Franco Dragone heeft een contract van drie jaar getekend voor zijn producties. We hebben tal van bedrijfsevenementen en productvoorstellingen waarbij we in onze Barco Virtual World 360-graden projecties kunnen doen en we hebben al twee keer het Gala van de Gouden Schoen gehad en recent De Mia's. Intussen is productiehuis Zodiak Belgium, het vroegere Kanakna, verhuisd. Begin 2014 hadden onze zestien studio's een bezetting van minder dan 5 procent. Vanaf mei ging die omhoog, in het najaar zaten we op een gemiddelde van 50 procent, een aantal studio's op 100 procent. Over het hele jaar komen we op zo'n 12 procent. Om alles rendabel en leefbaar te houden, moeten we dat verdubbelen naar 24 à 25 procent.
Het voorjaar van 2015 ziet er in elk geval al positief uit. In ons businessplan had ik voorzien dat we op vier jaar tijd break even zouden draaien. Het lijkt er op dat we dit al na een dikke twee jaar zullen halen.”
Glen Roggeman heeft intussen een bedrijvengroep uit de grond gestampt die vorig jaar een EBITDA van 23 miljoen euro realiseerde, de winst met enkel de operationele activiteiten dus, zonder de kosten en opbrengsten van de financiering. Voor wie het ook wil proberen, heeft hij alvast drie gouden tips:
- Maak je studies af
Ik ben op mijn zestiende met school gestopt en bij mij is het weliswaar goed uitgedraaid, maar ik zou het echt niemand aanraden. Dat is niet de manier om succes te hebben. Het zorgt voor extra lood in je rugzak, je hele leven lang. Om mijn gebrek aan scholing te compenseren heb ik twintig jaar lang negentig à honderd uur per week gewerkt en ben me continu blijven bijscholen. Ik wou alles weten, kennen en kunnen. In mijn recordjaar heb ik ooit eens 358 van de 365 dagen gewerkt en één keer zelfs 121 uur aan een stuk. Vroeg of laat merk je dat je niet meer in balans zit. Rond mijn veertigste heb ik dat beseft. - Leer uit je fouten
Elke ondernemer maakt fouten. Dat is normaal. Wie de meeste beslissingen neemt, heeft ook kans op de meeste fouten. Het verschil zit hem alleen erin dat je je fouten moet oplossen, ze corrigeren en er dus uit leren. ‘Just do it’. Dat is mijn en onze bedrijfsfilosofie geworden. Sla de hand aan de ploeg. - Waardeer diversiteit in medewerkers
In je bedrijf heb je alle soorten mensen nodig. Vroeger zette ik ‘de zageventen’ buiten. Maar net als in de samenleving heb je die in je bedrijf ook nodig om een divers bedrijf te krijgen dat wakker blijft en zichzelf in vraag kan stellen.
Dubai als mekka
STERCK. De AED-Group is wereldwijd actief. Wat heb je in die verschillende landen geleerd?
Roggeman: “Wie zaken wil doen over de grenzen heen, moet weten dat elk land zijn eigen cultuur heeft. Belgen staan bekend als harde werkers die liefst alles alleen doen. De Nederlanders zijn kolonisten geweest en dat zit er nog in. Ze willen elke deal naar hun hand zetten. Engeland redeneert dan weer eerder protectionistisch. Zij zien de rest van de wereld als een eiland en het Verenigd Koninkrijk als het vasteland. En Frankrijk is een Latijns land met alle voor- en nadelen. Toch is de intrinsieke waarde overal hetzelfde. De hoeveelheid zout en peper kan wat verschillen van land tot land, maar de basis van zaken doen is over de hele wereld hetzelfde. Hoe kunnen we onze klanten een meerwaarde bezorgen en een win-win uitwerken voor alle partners?”
STERCK. Vorig jaar opende in Dubai jullie twaalfde bedrijf binnen de groep?
Roggeman: “Straks zijn we er een jaar actief en kunnen we de eerste balans opmaken. Dubai is voor mij ‘the capitol of capital.’ Voor AED is het de toegangspoort naar Azië. Het lijkt wel alsof alles wat we geleerd hebben over de samenleving en maatschappij of de sociale zekerheid en zelfs zaken doen daar wordt toegepast. Ik zie er het toekomstig model van de samenleving in. In ons land moeten vier miljoen mensen, waaronder een miljoen ambtenaren die eigenlijk niets produceren, opdraaien voor de andere zeven miljoen Belgen. Dat kan niet betaalbaar blijven. In Dubai gaat alles ook een stuk vlotter. Op drie maanden tijd stond het gebouw van 2500 vierkante meter er, van plannen en vergunningen tot opening. Dat moet je hier eens proberen. Als ondernemers verwachten we toch wat meer steun van de politiek.”
Roggeman doelt daarmee op de schijnbaar enige zware tegenslag die hij in zijn carrière al kende en dat is de opstart van zijn helihaven, naast de AED studio’s in Lint.
Roggeman: “De bedoeling was om daarmee onder andere internationale artiesten en acteurs in te vliegen. Ofschoon de lokale politiek eerst geen bezwaar had, hebben een aantal buurtbewoners de rest van de buurt overtuigd om zo'n 4.000 handtekeningen te verzamelen tegen onze kleine helihaven. Sommigen spraken zelfs al misleidend van de 'Luchthaven van Lint.' Dat die er nog niet is, is een tegenslag. We hebben daardoor drie contracten met bands verloren die hier hun tournee kwamen instuderen. Logisch: met de helikopter ben je op een uur en 27 minuten van Londen in Lint, met het vliegtuig ben je veel langer onderweg, met veel meer formaliteiten. Nicole Kidman invliegen voor haar rol is dan een kleintje.
Ik kan alleen maar hopen dat de politiek snel beseft welke meerwaarde de AED-site kan betekenen voor de entertaintmentsector en heel België. Ten tijde van Alfacam stonden ze hier wekelijks handjes te schudden, om nog maar te zwijgen van de subsidies die Fehervari binnenrijfde. Wij doen alles zelf.”
Audiovisueel materiaal verhuren is zoals hamburgers bakken bij McDonald’s.
STERCK. Je staat bekend als iemand die er steeds 200% voor gaat?
Roggeman: “Ik weet het wel: soms ben ik op weg naar hier en denk ik in de wagen 'ik ben een masochist dat ik mezelf dit aandoe.’ Bloed, zweet en tranen heeft het me al gekost. Allez, misschien geen tranen (lacht). Er zijn tientallen zaken waarmee ik meer geld kan verdienen maar ik vond hoe dan ook dat deze Belgische parel moest bewaard worden, dat de entertainment business in ons land veel toekomst en talent heeft en - het klinkt soft - dat we iets moeten achterlaten voor onze kinderen. Het alternatief was immers dat hier het zoveelste wooncomplex kwam.”.