Beste ondernemer, u weet het beter dan wie ook: wanneer bijzaken hoofdzaken worden, krijgen we allemaal hoofdpijn. En misschien hebben jullie samen met mij de jongste weken ook het gevoel dat jullie met meer hoofdpijn rondlopen dan jullie lief is. Ik noem een paar zaken, allereerst het boerkiniverbod. Integratie blijkt in onze maatschappij immers bewezen te worden door het al dan niet tonen van een paar blote borsten. Terwijl Vlaanderen zelf wel problemen heeft met de lengte van de rok van de schoolgaande jonge dames. Directeurs wijzen op het gevaar van een verkeerd signaal. Kan dit dan ook opgelost worden door een boerkini?
Aan onze kust intussen geen probleem. Gouverneur Carl Decaluwé verbiedt er wel het zwemmen bij gebrek aan redders. Maar zijn territoriale bevoegdheid beperkt zich tot de waterlijn bij laag tij. Het parlement ontdekt tegelijkertijd niet bevoegd te zijn Caterpillar te verplichten een uitnodiging tot een hoorzitting voor de Kamercommissie te aanvaarden. Het bedrijf baseerde zich op de Wet-Renault die dus met andere woorden best gewijzigd wordt. Maar om te komen tot wat? Tot een wettelijk populistisch georganiseerde showtime? En neen, Meryame Kitir moet niet terug naar Marokko. Of zijn we dan consequent en roepen we met z’n allen: Caterpillar terug naar Amerika?
Tijd voor koffie zou ik zeggen, maar oeps … geen Douwe Egberts meer. ‘Pensioengerechtigde’ parlementsleden haasten zich gelukkig wel om de pensioenleeftijd op te trekken zodat de parlementariër ooit zelf ook tot 67 jaar zal moeten werken. Daar kan geen mens op tegen zijn denkt u nu. Alleen geldt dit pas voor de nieuwe verkozenen (vanaf 2019) en dus zorgen de mogelijke niet-herkozenen alvast voor zichzelf want ze krijgen dan werkloosheidssteun én een uittredingsvergoeding. We kunnen hen met andere woorden best allemaal herverkiezen anders betalen we dubbel op voor de huidige en de nieuwe parlementsleden. Met vijf parlementen in ons land kan die rekening aardig oplopen.
De Raad van State oordeelt dan weer dat godsdienstvrijheid primeert op een seculiere vorm van dierenleed. Het is dus opletten voor godsdienstige rituelen door koppensnellers. Aan de andere kant van het kanaal is Nigel Farage verontwaardigd. De Engelsen voelen zich beledigd door de benoeming van Guy Verhofstadt als Brexit-onderhandelaar voor het Europese parlement. Nigel houdt niet zo van beledigingen en hij vreest dat de Brexit (of Independence Day zoals hij dit noemt) nog vroeger zal gerealiseerd worden. Terwijl blijft hij samen met zijn collega’s wel genieten van de riante Europese parlementsvergoedingen. Elders wordt een betoging tegen angst uitgesteld wegens de terreurdreiging: we hebben blijkbaar schrik.
Gekker hoeft het allemaal niet te worden en ik kan, beste lezer, beste ondernemer, nog bladzijden doorgaan. Maar de boer, hij ploegde voort. U moet wel. Het ga u goed. PS: Deze dag is alvast prachtig begonnen. Straks nog een actimel en een aspirientje en er is geen houden meer aan dat geluk van mij. Ik kan het elkeen ten zeerste aanraden.