Zwaargewicht - AVT groeit met 50 procent

De gloednieuwe bedrijfsgebouwen aan de overkant van de Postbaan in Essen zijn klaar om in gebruik genomen te worden. Daarmee verdubbelt AVT zijn oppervlakte tot 10.000 m²  werkvloer. En dat is geen luxe want de bestellingen stromen uit alle hoeken van de wereld binnen. 

AVT is actief in drie domeinen. Enerzijds is er de robotisering en machinebouw in de Benelux en een stukje van Duitsland. Het bedrijf maakt industriële robots voor diverse toepassingen. De tweede poot is het verplaatsen van zware lasten waarvoor AVT machines bouwt, de engineering en ontwikkeling doet en projecten uitvoert. Het is een erg internationale activiteit waarmee het bedrijf wereldwijd actief is en waarin het een sterke naam heeft opgebouwd. Een derde domein is dat van de industriële elektriciteit. Die tak is afgesplitst in een apart bedrijf EVT.

Jullie zijn met de verplaatsing van zware onderdelen gestart via een overname?

Van Thillo: “Vliegtuigbouwer Boeing had een divisie die werkte met luchtkussentechnologie om delen van vliegtuigen te verplaatsen. De fabrikant van die luchtkussens AeroGo, is het product gaan commercialiseren en had daarvoor in België het bedrijf Claessens uit Ekeren overgenomen. Zij verbonden de luchtkussens met frames aan elkaar. Op een gegeven moment kwam Claessens in slechte papieren te zitten. We stonden in die tijd al sterk in automatisering, en in hardware en software. We konden op dat moment vooral hun personeel en machines goed gebruiken. Hun klantenportefeuille of de markt van luchtkussens interesseerde ons niet eens zo erg. Maar toen we met de overname bezig waren, zagen we dat er veel meer potentieel in het bedrijf schuilde en dat we met onze kennis van automatisatie de bestaande tilprocessen aanzienlijk konden verbeteren. Daarop hebben we ons bod verhoogd en het bedrijf binnengehaald. Soms moet je een beetje geluk hebben.” 

Het optillen van onder meer vliegtuig- en raketonderdelen met luchtkussens spreekt tot de verbeelding?

Van Thillo: “Eigenlijk is het pure fysica. Je moet zo’n luchtkussen zien als een kleine platte aluminium plaat met een rubberen band. Wanneer je onder die plaat lucht samenperst en de druk is groter dan de atmosferische druk, dan wil de lucht eruit. Daardoor verplaatst deze zich en creëert zo een luchtfilm onder de band. Op die manier kan je een last optillen. Doordat je vrijwel wrijvingsloos werkt, kan je de last ook gemakkelijk verplaatsen. Vier ton kan je zo met je vinger opzij duwen. Het proces bestond al, maar wij hebben er automatisatie aan toegevoegd. Klanten kunnen daardoor lasten automatisch heffen en gesynchroniseerd en heel nauwkeurig verplaatsen. Dat bleek een gigantische markt te zijn.” 

Topreferenties

Jullie zijn meteen eigenaar geworden van een heel distributienetwerk van luchtkussens? 

Van Thillo: “Samen met het feit dat we meteen een klantenportefeuille met topreferenties hadden, was dat een groot voordeel. De klanten zijn ons zelf terug beginnen benaderen omdat ze in de problemen kwamen met hun machines en opdrachten. We konden de bestaande processen aanzienlijk verbeteren en vanaf dan is die wereld in één klap opengegaan. We werken onder meer voor gerenommeerde klanten zoals het CERN en de ESA. Recent hebben we in Frankrijk nog een opdracht binnen gehaald voor het ITER, de nieuwe nucleaire centrale die men daar aan het bouwen is. Het is een gigantisch project dat we in consortium met Airbus doen. En intussen mogen we ook de verplaatsing doen van de Ariane 6-raket in Frans-Guinea. Zo valt de ene opdracht na de andere. Het gaat altijd over interne verplaatsingen op een bepaalde site. We zijn over de hele wereld actief: van China en Japan tot Zuid-Amerika.”

De Chinese markt wint aan belang?

Van Thillo: “We zijn er 5 jaar geleden begonnen voor de levering van een machine op vraag van een klant. En we zagen meteen dat er voor dat soort machines een gigantische markt open lag in China. Sinds twee jaar hebben we er een eigen bedrijf. Ik heb eerst geprobeerd om dat vanuit België te sturen en ben veel naar daar gereisd. Maar dat kwam niet op gang. Tot ik een Chinees aan het hoofd heb gezet en nu loopt het fantastisch. We gaan er dit jaar 300 procent stijgen.” 

Jullie maken algemeen een sterke groei door?

Van Thillo: “We zijn in 2001 gestart. Het afgelopen jaar haalden we met AVT Europe een omzet van bijna 10,5 ­miljoen euro. En het orderboekje voor 2018 is nu al voor 15 miljoen euro gevuld. Dat is een stijging met 50 procent. Met AVT China gaan we van 1 miljoen naar 3 miljoen euro. Maar als we zouden kunnen volgen met capaciteit dan is daar ‘the sky the limit’. We zouden er kunnen vertienvoudigen. Vooral het vinden van goed personeel is een gigantische uitdaging. Ik kan direct 15 tot 20 goede technisch geschoolde mensen gebruiken. We hebben medewerkers nodig die willen werken met de geest van een ondernemer. Mensen die iets willen bereiken, die willen innoveren, zelfstandig kunnen werken en inventief zijn. Onze ingenieurs krijgen gigantisch veel vrijheid om te ontwikkelen. Al is het natuurlijk geen ‘nine-to-five-job’. Om 23u zat hier gisteren nog 5 man te werken aan een project.”  

Kapitaalsintensief

U bent 100 procent eigenaar van alle bedrijven?

Van Thillo: “Vandaag nog wel. Maar hoe lang dat nog gaat duren weet ik niet. Het bedrijf groeit zo hard en kan nog veel harder groeien, alleen is daarvoor kapitaal nodig. We hebben al veel investeringen gedaan: de gebouwen en machines staan hier. We hebben de mensen en de knowhow. De basis is aanwezig. En we moeten ook de risico’s van de grote klanten beter kunnen afdekken. We werken nu aan contracten van 100 miljoen euro over 10 jaar. Daarvoor moet je een aanzienlijke bankgarantie kunnen geven. Momenteel komt alles nog volledig op mijn schouders terecht. Dat is niet meer vol te houden. Met een goede partner kan het nog veel sneller gaan. Er zijn genoeg geïnteresseerden, zeker als ze onze cijfers zien. Maar met pure ‘private equity’ schiet ik niets op. Dan kan ik net zo goed naar de bank stappen en geld lenen. 

Als er een partner bijkomt dan moet het iemand zijn met een duidelijke meerwaarde. Iemand die veel contacten en een sterke juridische basis in het buitenland heeft. Het gaat wellicht niet met één persoon opgelost zijn. Ik denk eerder aan een paar partners of een groep die actief is in een soortgelijke business. Met bijvoorbeeld een Chinese partner uit de militaire wereld zou onze omzet vanzelf verdubbelen. Er zijn een aantal pistes die lopen. Tegelijk zou ik ook graag mijn ding willen blijven doen. Het verhaal is nog niet af.” 

Een kleine helft van jullie omzet halen jullie uit robotica en automatisatie. Maakt industrie 4.0 het mogelijk om productie terug naar hier halen? 

Van Thillo: “Dat is een evolutie die zich doorzet. We zijn systeempartner van Kuka waarvoor we de programmatie en dergelijke doen. Dat is ‘booming business’. We hebben al mooie projecten gedaan en hebben momenteel orders binnen voor 15 tot 20 nieuwe projecten. Soms met meerdere robots tegelijkertijd in één project. Het vertrouwen in robotica is sterk gegroeid. De pioniers die al 5 of 10 jaar actief zijn met robots, zijn bijna steeds bedrijven die gigantisch gegroeid zijn. Andere bedrijven zien nu wat ze gemist hebben. We hebben spectaculaire voorbeelden van productiebedrijven die bijna niet konden overleven en nu dankzij robotica gigantisch groeien. Een robot werkt 24 op 24 uur en 7 dagen op 7. Hij zet een schroefje altijd exact op dezelfde plaats. Robots zijn vooral interessant in processen waarbij men met volumes werkt. En een robot kost evenveel of die nu hier of in China staat. Hij stelt je in staat om te concurreren met de hele wereld.”

We hebben medewerkers nodig die willen werken met de geest van een ondernemer.

Keerpunt MS

In 2009 kreeg u de diagnose van MS en bent u door een zeer moeilijke periode gegaan. U bent er mee naar buiten gekomen in de vorm van een boek?

Van Thillo: “Dat was omdat de MS Liga mij dat vroeg. Ik wil mensen helpen vermijden om door de crisis te gaan die ik heb meegemaakt. Ik heb een fout gemaakt door eerst heel veel overboord te gooien wat ik had. Dat is niet nodig. MS is een ernstige ziekte. Maar je kan er ook nog een hele tijd perfect mee leven. Ik leeft nu intenser en veel bewuster dan vroeger. Maar moest ik daarvoor mijn gezin en bedrijf in de steek laten? Dat is niet nodig. Ik heb al reacties gekregen van een tiental mensen die misschien niet allemaal MS hebben, maar wel een ernstige ziekte. En die hebben dankzij mijn verhaal de kracht gevonden om verder te vechten. Daar krijg je kippenvel van.” 

Waar is het fout gelopen?

Van Thillo: “Ik had al heel lang pijn aan mijn been maar stelde een bezoek aan de huisarts steeds uit. Toen het te erg werd ben ik toch gegaan en die stuurde me meteen naar spoed. Al snel volgde de diagnose van MS. Ik wist toen zelfs niet wat het was en ben beginnen zoeken. Zo ben ik naar de MS-kliniek in Melsbroek gereden om ­patiënten te zien. Dat is het domste wat ik ooit gedaan heb. Mijn wereld stortte in. Je ziet daar alleen de slechtste gevallen en verhalen. De goede patiënten komen er niet. Ik ben beginnen feesten en mijn geld beginnen opmaken alsof mijn leven voorbij was. Ik leefde heel egoïstisch op dat moment zodat dat ook privé zijn consequenties had. Ik deed alles wat ik in mijn hoofd kreeg en het moest onmiddellijk. Maar op mijn eentje en zonder er echt van te genieten. In plaats daarvan zat ik al aan de volgende kick te denken. Het was nooit genoeg. Na anderhalf tot twee jaar zo geleefd te hebben, was ik echter nog steeds mobiel en kon ik nog alles. Toen zijn mijn ogen open gegaan en heb ik me herpakt.”

Hoe ging het intussen met het bedrijf?

Van Thillo: “In mijn bedrijf had ik drie jonge ingenieurs die de boel recht gehouden hebben. Toen ik tot rust gekomen was, heb ik met hen gesproken. Ik wist niet hoe lang ik nog goed zou zijn. Ik kon ofwel verkopen ofwel op een rustige manier verder werken en hen mee betrekken in de meerwaarde die we vanaf dan realiseerden. We hebben voor dat laatste gekozen en het is mee de sleutel van ons succes gebleken. Ik hoefde niet meer de eerste en de laatste te zijn om de deur te sluiten en kon de verantwoordelijkheid wat delen. 

Ook voor de onderneming is het veel positiever geworden. Door mijn ziekte sta ik op een andere manier in het leven. Voor mij hoeft niets meer en alles wat erbij komt is des te beter. Daardoor groeien we eigenlijk veel beter en sterker dan ooit tevoren. Veel ondernemers zijn erg gefocust op presteren, wat ook goed is. Ik heb ervaren dat door dit een stuk los te laten, je nog veel meer in de plaats krijgt. Die ingesteldheid is belangrijk voor een jonge ondernemer. Een ziekte hoeft niet het einde te zijn. En ik kreeg meer vrije tijd voor mijn andere grote passie: Royal Antwerp Football Club (RAFC). (lacht)”

Door een stuk los te laten, krijg je soms veel meer voor in de plaats

Royal Antwerp FC

U heeft een rol van betekenis gespeeld in de redding van de club?

Van Thillo: “Ik kwam veel op ‘den Antwerp’ en kreeg rond 2012 regelmatig de vraag of ik niet kon helpen bij de financiële moeilijkheden. Dat heb ik gedaan door een aantal keer de spelers en bepaalde facturen te helpen betalen. Zo ben ik in de raad van bestuur terecht gekomen. Het was in die tijd een regelrecht drama. Er was jarenlang niets gebeurd. Ik kwam goed overeen met Gunther Hofmans die door de groep rond nieuwe eigenaar Jos Verhaeghen was aangesteld als sportief directeur. Een tijdlang ben ik zelfs algemeen directeur geweest omdat er niemand anders was. 

Ik ben er heel veel mee bezig geweest maar nooit met de bedoeling om de club zelf over te nemen. En nog steeds niet. Maar je zit erin. En je wilt dat de zaken in de goede richting evolueren. Dan regel je de dingen maar zelf omdat ze nu eenmaal moeten gebeuren. Nadat er iemand door de tribune was gezakt, hebben we met AVT zelfs de volledige renovatie van de tribune op ons genomen. Pas vrij recent hebben we een gedeelte van dat geïnvesteerd bedrag kunnen recupereren.” 

Het gaat de goede richting uit met Royal Antwerp FC. Wat was het kantelpunt? 

Van Thillo:  “De vorige eigenaars, de familie Verhaeghe,  zijn heel fijne mensen met goede bedoelingen. Maar zij hadden de pech dat ze niet volledig roodwit waren en dat lag heel moeilijk. Het belangrijkste kantelpunt was het moment dat we een nv opgericht hebben die de club beheert in plaats van een vzw. Patrick Decuyper heeft de club overgenomen waardoor deze niet kapot gegaan is. Hij heeft al bewezen dat hij een knappe ondernemer is met onder meer zijn bedrijf Infinity. En hij heeft ons overtuigd van zijn visie om terug met Belgische spelers te gaan werken. 

Er was heel veel tegenkanting. De vzw werd beheerd door 35 geassocieerde leden met een voorzitter. Er was 20 miljoen euro schuld opgestapeld. Maar de dag dat de nv opgestart is en er een samenwerking met de vzw kwam, is de wederopstanding begonnen. Alle grote clubs zijn tegenwoordig een nv. Ik ben nu gewoon bestuurslid, maar kan het niet laten om te helpen en links of rechts een handje toe te steken. Dat is nu eenmaal de aard van het beestje.”