Bange blanke man is niet alleen de titel van een oud protestliedje tegen racisme en xenofobie van Willem Vermandere. Het is ook het beeld van de gemiddelde werkende autochtone Belg met huisje, tuintje, kindjes, en zo mogelijk twee auto’s voor de deur, e-bike, iphone, tablet, pc, domotica en jaarlijks minstens één vliegvakantie.
Deze man is een angsthaas, die bevreesd is voor elke verandering en wiens voornaamste doel de status quo is, de onaanraakbaarheid van zijn verworven rechten. Het is de stem van deze blanke man die anno 2018 onze politiek, onze economie en heel ons maatschappelijk leven bepaalt.
Zijn angst werkt verlammend. Hij beseft niet dat een bevolking die zichzelf niet vernieuwt geen toekomst heeft. Hij is tegen migratie, maar ziet niet in dat de geboortecijfers van de autochtone bevolking niet volstaan om deze bevolking in stand te houden. Hij ziet niet in dat er een nijpend tekort is aan arbeidskrachten en dat een dergelijk tekort historisch bijna altijd opgelost wordt door economische migratie. Vlaamse boerenzonen die massaal in de Waalse mijnen en staalbedrijven gingen werken, naar Noord-Frankrijk pendelden voor seizoenarbeid, opgevolgd door Italianen en later Marokkanen, die het tekort aan arbeidskrachten in de minst aantrekkelijke jobs invulden, Poolse poetsvrouwen als laatste hulpmiddel om onze huizen proper te houden, Oost-Europese bouwvakkers die de baksteen in de maag van de bange blanke man betaalbaar hielden, enz … Wij gedogen ze hooguit, maar wij willen ze niet.
De verworven rechten van de bange blanke man op de arbeidsmarkt, worden met hand en tand verdedigd door linkse vakbonden met rechtse leden. Hoge lonen, beschermende mechanismen die de mobiliteit op de arbeidsmarkt maximaal beperken en het afremmen van flexibiliteit, zodat Belgische en Vlaamse bedrijven in de mate van het mogelijke hun productie delokaliseren naar landen waar men wel bereid is rekening te houden met de economische realiteit. Massale weerstand tegen maatregelen om onze verzorgingsstaat betaalbaar te houden, ondanks de vergrijzing en de spectaculaire toename van het niet-productieve deel van de bevolking. De politiek speelt hier gretig op in, maar zonder toekomstvisie.
Bange blanke man werp uw angsten af, sta open voor verandering, omarm uitdagingen, durf ondernemen en risico’s nemen en staak uw achterhoedegevechten, toon een minimum aan solidariteit en bied een mooie toekomst aan de komende generaties. Verlaat uw egoïstisch bastionnetje.
U zal verrast zijn dat, niet onmiddellijk, maar toch vrij spoedig, het uzelf en de uwen beter zal gaan.