De laatste twee jaar reist Albert Maes (67) geregeld om overheden wereldwijd te overtuigen van het nut van veilige palen langs de weg: die breken af of buigen door als je er met een auto tegen knalt. Albert Maes noemt het zelf een hobby. We vinden hem op de crashtestbaan in Olen.
“Drie van mijn vier kinderen hebben nu mijn bedrijven voor hoogtewerkers in handen. Alleen de palen, dat doe ik nog zelf, samen met Carolien Willems. Zij heeft productontwikkeling gestudeerd en werkte bij ons. Ik heb haar gevraagd of ze een veilige paal kon ontwikkelen waar je met je auto niet rond hangt als je ertegen botst. Nu leidt ze het bedrijf ook en is ze mede-aandeelhouder. En ik doe de plezante dingen, zoals iedereen proficiat wensen tijdens de crashtests hier in Olen.
Ik vind dat mijn kinderen de bedrijven beter runnen dan ik. Ze zijn ook slimmer. Ik geniet ervan om elke ochtend iedereen bezig te zien. Mijn vrouw doet nog de hele boekhouding voor de groep. Ik heb altijd alles vanop een afstand bekeken. Mijn job is vooral om nieuwe producten te hebben tegen dat de oude passé zijn. Die palen, dat is de toekomst. Of de drones die goedkoper dan hoogtewerkers zijn voor inspectie van windmolens. Maar dat idee komt dus ook niet van mij. Ik ben enkel ter beschikking, een soort luisterend oor, dat is alles.
Hoe begonnen?
Ik heb altijd gedroomd om een fabriek te hebben van iets, en nu heb ik dat. We produceren volautomatisch een paal per 10 minuten. Ik ben begonnen als tv-technieker. Met die job stond je in een dorp bijna naast de pastoor en de notaris. Maar op den buiten moest je 10 jaar waarborg geven. Ze staan namelijk plots aan je achterdeur op zondagavond. Zo gaat dat. En door de opkomst van de grote elektronicaketens zat mijn prijs te hoog. Toen heb ik een bedrijfje in feestverlichting overgenomen. Het eerste jaar werkten we met een ladder, maar later kochten we een hoogtewerker. En nog een. Wanneer ze stilstonden verhuurden we ze. Ook de hoogtewerkers hadden niet altijd voldoende werk, dus hebben we er werk voor gecreëerd.
Je moet jezelf niet willen opblazen. Alles simpel doen. Zo groei je.
Advies?
Als ik nu sommige jonge ondernemers zie, dan willen ze meteen alles hebben. Ze zijn pakweg 5 jaar bezig en je ziet hen met een grote BMW rondrijden. Ik rij bijna heel mijn leven met occasiewagens, of jonge tweedehandse die de helft goedkoper zijn. Eén keer heb ik een nieuwe gekocht. Ik ging voor een opdracht solliciteren om een schip te kuisen en reed toen met een 12-jaar oude Volvo Amazon. Er was ook een Nederlander, en die stond daar met een chique Mercedes. Die heeft het werk binnengehaald, en hij heeft dat met onze vrachtwagens gedaan. Toen ben ik thuisgekomen, en heb tegen mijn vrouw gezegd: ik koop een Mercedes. Als wij nu iets meer kunnen, dat komt dat omdat we het 30 jaar lang niet gekund hebben en dag en nacht gewerkt hebben.
Hobby’s?
We zijn in de familie zeilers. Mijn oudste zoon heeft nu onze oude supersnelle 50-voeter, de jongste een kleinere boot, en wij hebben zelf een motorjacht gekocht. We hebben op zes jaar tijd verschrikkelijk veel gezeild tot in Finland en Portugal toe.
In het begin toen we pas ons bedrijf hadden kan je dat niet. Dan probeerde ik het hele weekend de vrachtwagens weer aan de praat te krijgen tegen 's maandags. Maar dat blijft niet duren. Je moet leren delegeren. Als je dat op de millimeter opvolgt zal je misschien een hoger rendement halen, maar ik heb liever 70% op 10 bedrijven, dan 90% op 1 bedrijf. Dat creëert gemoedsrust. Je moet jezelf niet willen opblazen, alles simpel doen, en zo groei je! Als je op voorhand weet wat er allemaal kan misgaan, dan begin je er niet aan. Wij zien gewoon iets, en we springen. Als er dan water in het zwembad staat heb je geluk.
Trots
Het bedrijf in Pulle, ken je dat? Elke keer ik daar voorbij kom, dan denk ik: dat kan niet! We hebben daar 1,5 hectare vol grote machines. We stellen 250 man te werk. Ik heb nooit begrepen dat de groten, Michielsens, Sarens enzovoort ons hebben laten groeien. En nu hebben ze respect voor ons. Dat vind ik geweldig".