Dat Vlaanderen iets met fietsen heeft is een open deur intrappen. Van Vlaanderens Mooiste tot het fietsknooppuntennetwerk, van het profwielrennen tot fietsrecreatie: Vlaanderen is een fietsgekke regio. De tweewieler is – al dan niet elektrisch aangedreven – zeer populair en stilaan groeit hier een echte fietscultuur. Bovendien is het potentieel voor de fiets in Vlaanderen nog bijzonder groot.
Uit een onderzoek van de KU Leuven blijkt dat een vierde van de volwassen Vlamingen fietst. Daarmee is het sportief fietsen de tweede meest populaire sport, na lopen. De stijging van het aantal fietsers is het grootst bij de volwassenen boven de veertig jaar. Mensen blijven langer sporten dan vroeger. Bovendien zijn er heel wat volwassenen die vandaag aan sport doen en dat nog niet deden toen ze tien jaar jonger waren.
Zaakvoerders, directieleden, managers en hun medewerkers hebben het fietsen de jongste jaren massaal ontdekt. Fietsen schept een band, het is een gezonde manier van netwerken. Ook de sociale status van het wielertoerisme is toegenomen, vandaag is het een ‘middle class sport’. De lente en de zomer komen er weer aan, uren fietsplezier zijn gegarandeerd! We vroegen een aantal ondernemers naar hun ervaringen op twee wielen.
3 ondernemende fietsfanaten
Fietsen als basis van geslaagd ondernemerschap
— Rudi Cleymans [Syneton]
“Toen mijn vrouw een accountantskantoor overnam, heb ik mijn job als ICT-verantwoordelijke bij de Landmacht opgezegd. Vanuit het kantoor is de ICT-firma Syneton gegroeid. We zijn nu marktleider in België, waarbij we accountantskantoren voorzien van een ERP-pakket. Het sporten viel op een bepaald moment weg en op 3 jaar tijd kwam ik 10 kilo aan. Toen vrienden me hierop attendeerden begon ik terug te sporten en stortte me op het fietsen. En als ik iets doe, doe ik het ook met volle overgave. De afgelopen jaren stonden onder meer de beklimming van de Ventoux, Iséran, Télégraphe, Galibier, Izoard en Bonette op het programma, naast de Alpenrit Genève-Nice, een Dolomietenstage met het Unizo Cycling Team, enz.”
Out of the box
“Ondernemen is topsport. Ik ben de ambassadeur van ons bedrijf en daardoor kom ik vaak op recepties en netwerkevents. Ik train graag maar ik ben zeker geen asceet. Ik heb een zeer druk tijdschema, maar af en toe tracht ik tussendoor toch enkele uurtjes te sporten. We wonen hier boven ons bedrijf en daardoor kan ik steeds snel weg. Als het lekker weer is, spring ik soms op mijn fiets, maar ’s avonds ben ik dan nog laat aan het werk. Als ondernemer moet je eigenlijk afstand kunnen nemen van je bedrijf. Wanneer ik fiets of loop borrelen de beste out-of-the-box ideeën naar boven. Sporten is als een virus, mijn sportpassie tracht ik ook over te dragen op de medewerkers van Syneton. Ze hebben onlangs allemaal een ‘Microsoft Band’ gekregen waarop ze alle mogelijke info - hartslag, slaappatroon, aantal stappen per dag,… - over hun conditie kunnen raadplegen. Ik merk dat de meesten de sportkriebels beginnen te voelen.”
Met hele gezin in de marathon van Tokio
“Zoals gezegd is ook lopen voor mij een perfecte sportieve uitlaatklep. Ik ben aangesloten bij MMC (Managers Marathon Club), een organisatie die bedrijfsleiders en kaderleden begeleidt om hun marathonambities waar te maken. Volgende maand loop ik de marathon van Tokio, samen met mijn vrouw en twee dochters. En het is de bedoeling om met zijn vieren over de eindmeet te komen. Dit jaar staan er naast Tokio nog twee marathons op het programma in Londen en Berlijn. Dan zal ik mijn master behaald hebben, want de marathons van New York, Chicago en Boston heb ik al eerder uitgelopen. Ook de halve triatlon staat op mijn ‘palmares’ en liefst van al zou ik graag nog eens een volledige triatlon doen. Als ik goed blijf trainen, dan zal ik die droom ook kunnen waarmaken”, besluit Rudy Cleymans.
Iedereen kan fietsen
— Sven Stuyven [DiBO Cleaning Systems]
Sporten loopt als een rode draad door het leven van Sven Stuyven (45), algemeen directeur van DiBO Cleaning Systems in Wommelgem. Van jongs af in de turnclub, daarna voetballen, voorts geproefd van paardrijden, surfen en skydiven om ten slotte te eindigen met volleybal op hoog niveau. Toen zijn knieën versleten waren werd fietsen het gedroomde en gezonde alternatief.
Voor Sven Stuyven en zijn gezin is efficiënt timemanagement van levensbelang. “Ik verdeel mijn werktijd tussen onze vestiging in Wommelgem en het Nederlandse Waardenburg, heen en terug 260 km. De ene week pendel ik twee keer naar Nederland, de andere week drie keer. Toen ik vroeger alleen in Wommelgem werkte, fietste ik tijdens de zomermaanden altijd van en naar het werk. Ik deed er vaak nog een paar lussen bovenop zodat ik al gauw een 90-tal kilometer in de benen had. Jammer genoeg laat mijn huidige werkschema dit niet meer toe. Van bij ons thuis ben ik langs het fietspad meteen aan het water. Het hoeft niet altijd ‘volle bak’ te zijn, als natuurliefhebber kan ik ook genieten van een ijsvogel of een zwarte specht.”
Gemakkelijke sport
“Fietsen is eigenlijk een heel gemakkelijke en gezonde sport voor hart en bloedvaten. Iedereen kan fietsen, tot je 85ste en nog langer. Terwijl lopen zeer belastend is, is fietsen ideaal voor wie chronische of medische letsels heeft opgelopen. Je bent onderweg op je eigen tempo zonder je lichaam uit te putten. Je moet er wel tijd in steken, toch minstens 2 à 3 uur om tot vetverbranding te komen. Mijn buitenfietsseizoen loopt van maart tot november, tijdens de wintermaanden onderhoud ik mijn basisconditie op de ‘losse rollen’ zo’n twee à drie keer per week gedurende anderhalf uur.”
Trainen met hartslagmeter
“Ik ken heel wat zakenmensen die tot hun 45ste nooit hebben gesport en zich dan storten op marathons en triatlons, of de Mont Ventoux beklimmen. Ze mogen zich dan wel goed laten begeleiden, de kans op een medisch falen is niet denkbeeldig. Ik pak het juist andersom aan. Ik ben altijd blijven sporten en ook nu nog train ik op een hartslagmeter. Dat is de enige manier om iets te bereiken. Door de week neem ik ook nog een krachttraining mee om mijn spieren op peil te houden. En tijdens de wintermaanden staat skiën steevast op het programma.”
Cyclocross
Van de racefiets naar het veldrijden is een kleine stap voor Sven Stuyven. “Het gaat hier wel om een uit de hand gelopen activiteit. Als producent van industriële hogedrukinstallaties zijn we negen jaar geleden de cyclocrosswereld ingerold voor het reinigen van de fietsen. Wat eerst een bescheiden tussendoortje was, is uitgegroeid tot een weekendvullende bezigheid. Met ons team zijn we aanwezig op 18 professionele veldritten. Concreet betekent dat vooraf een dag opbouwen, assistentie verlenen tijdens de veldrit en nadien nog het afbreken van de installaties.”
Samen naar de Champagnestreek
“Mijn fietshobby slorpt heel wat tijd op. Ik ben mijn vrouw dan ook ontzettend dankbaar dat zij zich hierbij zo soepel opstelt. Mijn fietsmicrobe heeft haar ondertussen ook te pakken. Zo hebben we met zijn tweeën een vierdaags fietsarrangement gepland in de Champagnestreek en nemen we onze fietsen mee op reis naar Altea/Calpe (Spanje). Ik kijk er nu al naar uit.”
Op de fiets maak je vrienden
— Charis Libotton [Knowledge on the spot]
“Echt sportief ben ik nooit geweest, pas vijf jaar gleden heb ik het fietsen ontdekt. Met een ‘gewone’ fiets had ik eigenlijk amper gereden. Bij een etentje onder vrienden stelde iemand voor om mee te doen aan een ‘Start-to-Bike’ en zo zijn we met een aantal vrouwen met fietstrainingen gestart. Ik ben overigens de enige van de groep die nog fietst”, vertelt Charis Libotton (43), zaakvoerster van Knowlegde on the spot, een opleidingsorganisatie uit Mechelen.
“Ik ben eigenlijk gestart voor de fun, want ik dacht niet dat fietsen iets voor mij zou zijn. Maar ik heb echt de smaak te pakken en de fietspassie laat me niet meer los. Ook mijn man vond het geweldig want hij fietste al langer en op die manier hadden wij een gemeenschappelijke hobby. Vrij snel heb ik me aangesloten bij een lokale fietsclub in Rijmenam, een ongelooflijk toffe groep mensen, zowel mannen als vrouwen van alle leeftijden. Tijdens de wintermaanden malen we 50 à 60 km, later in het jaar zitten we aan 80 à 90 km. Ik ben gestart bij de B-groep die niet meteen het hoogste tempo haalt, maar waar ik wel een fijne groep vrienden tref. Daarnaast fiets ik nog bij het Unizo Cycling Team. Ten slotte zijn er ook nog vrienden die niet aangesloten zijn bij één of andere club, maar met wie ik af en toe regelmatig afspreek voor een fietstocht.”
10.000 km per jaar
“Met ons opleidingsbedrijf zijn we ‘seizoenarbeiders’, we volgen het ritme van de scholen. We organiseren ook ontbijtsessies en deelnemers sturen we dan een routebeschrijving met de nummers van het fietsknooppuntennetwerk. Tijdens de schoolvakanties is het een pak rustiger en blijft er meer tijd over om te fietsen. Ik fiets eigenlijk best veel, afgelopen jaar stond er toch wel 10.000 km op de teller. Samen met mijn man – die ook een eigen zaak heeft – trekken wij er vaak een verlengd weekend of een volledige week op uit. Vorig jaar stonden er onder meer trips naar Lanzarote, Mallorca, Frankrijk en Zweden op ons programma. Meestal starten wij 's morgens en rond vier uur in de namiddag gaan onze pc’s open en beginnen we te werken. Maar ik trek er ook regelmatig een weekend alleen op uit of soms ook met vrienden.”
300 km Vatternrundatocht in Zweden
“België is een prima fietsland maar in het buitenland heb je vaker kans op goed weer en is de variatie aan landschappen een pak groter. Ik klim heel graag, een steil parcours is voor mij een uitdaging. Ik heb heel mooie herinneringen aan de Vatternrundatocht, een rit van 300km rond het op één na grootste meer van Zweden.”
Genieten in de natuur
“Ik ben graag ’s morgens vroeg al op pad. Ik kan dan echt genieten van de geuren, de kleuren en de frisheid van de natuur. Ik fiets dan wel regelmatig alleen maar met een fijn gezelschap is het dubbel genieten geblazen. Eerlijk gezegd, wanneer ik in groep fiets ben ik toch vooral aan het babbelen, van begin tot het einde. Eigenlijk vind ik het vooral fijn om onder vrienden te zijn”, besluit Charis Libotton.