Wat ooit begon als een gek idee op de Pukkelpopweide is vandaag uitgegroeid tot een internationaal succesverhaal. Een sterrendiner, concert, pokerwedstrijd, huwelijksceremonie… dankzij Events in the Sky kan het héél exclusief, op een platform dat op vijftig meter hoogte aan een kraan hangt. Door vanaf dag één voor een strikte policy en een uitgekiend businessmodel te kiezen, zijn er vandaag in meer dan vijftig landen zo’n 600 tot 900 medewerkers actief.
Events in the Sky is een partnership tussen Stefan Kerkhofs en David Ghysels van Hakuna Matata. In Zonhoven zijn er vier werknemers fulltime mee bezig, wereldwijd zijn vele honderden rechtstreekse en onrechtstreekse medewerkers aan Events in the Sky verbonden. Het bedrijf maakt net zoals Benji-Fun, Fun-Fun, Rent-a-Stage en Kerkhofs Tent-Renting deel uit van The Fun Group. Samen met Bart Koninckx bedenkt Stefan Kerkhofs ook nog creatieve evenementen mét impact voor onder andere personeelsfeesten, beurzen, teambuildings of productlanceringen via To The Point Events.
“Er is niks zo moeilijk als het kiezen van een partner in het buitenland. Als deze al de moeite doet om van Mexico naar hier te vliegen, weet je dat hij of zij gemotiveerd is. Veel mensen haken immers al af als we eisen dat ze zich in ons kantoor komen voorstellen. Ervaring leert ook dat mensen die hun job hebben opgegeven om Dinner in the Sky-partner te worden het meest gedreven zijn. Dat zijn ondernemers die in het concept geloven en alles op alles zetten om het te doen slagen. Wie de drive niet heeft, kan een heel land blokkeren.”
“Zoals heel veel attracties is ook het idee voor Dinner in the Sky tussen pot en pint ontstaan”, zegt Stefan Kerkhofs. “Tijdens Pukkelpop 2005 zaten we in een Sky Watch, hoog boven het publiek. Het uitzicht was fenomenaal. Het gaf een echt VIP-gevoel, er ontbrak alleen iets lekkers om te eten of te drinken. Al snel volgde de naam ‘Dinner in the Sky’. In januari 2006 hebben we het voorstel concreet uitgewerkt en vier maanden later volgde de persvoorstelling in Brussel. We hadden 22 chefs – in tenue – uitgenodigd en dat zorgde voor heel wat media-aandacht. Naast verschillende Belgische journalisten kwam er zelfs iemand van persagentschap Reuters. Enkele uren later ontvingen we de eerste reacties en aanvragen. Er volgde diezelfde avond al een offerteaanvraag van zoekgigant Yahoo! uit de Verenigde Staten.”
Strikte policy
STERCK. Was het de bedoeling om het concept wereldwijd te lanceren?
Kerkhofs: “Nee, helemaal niet. We hadden nooit gedacht dat het zo’n vaart zou lopen. Onze contracten waren zelfs nog niet klaar. Het was nooit de intentie om Dinner in the Sky te exporteren, maar de aanvragen uit het buitenland bleven maar toestromen. We namen een advocaat met flink wat internationale ervaring onder de arm voor de contracten. Tegelijkertijd hebben we besloten dat de exclusiviteit erg belangrijk was en dat er maar één partner per land kon zijn. Die politiek handhaven we vandaag nog altijd. Alles zelf exploiteren bleek onbegonnen werk. Wij kunnen onmogelijk achterhalen waar je in elk land terecht kunt voor vergunningen.”
STERCK. Waarom kan er per land maar één partner zijn?
Kerkhofs: “Als je meerdere partners hebt, gaan ze concurreren met de 
prijzen. En dan komt de veiligheid misschien in gedrang. Dat willen we absoluut vermijden. Veiligheid is prioriteit nummer één. Dankzij die strikte policy is er ook nog nooit iets foutgelopen.”
Geheimhoudingsverklaring
STERCK. Hoe selecteer je je partners?
Kerkhofs: “Laat even duidelijk zijn dat we nog nooit prospectie hebben moeten doen. Elke partner heeft ons zelf gecontacteerd. Zodra er iemand interesse heeft, vragen we hem om naar België te komen. Wie dan al afhaakt, is geen serieuze partner. Nadat ze een NDA (Non-disclosure agreement, nvdr.) ondertekend hebben, volgen verschillende gesprekken. Bij de ondertekening van het contract, betalen ze 25% aan en dan starten wij met de productie.”
Door onze één-partner-per-land politiek is er geen onderlinge concurrentie.
STERCK. Hoe bereikbaar moet je zijn als je partners in meer dan 50 verschillende landen hebt?
Kerkhofs: “Continu. Hier is 24/24 en 7/7 iemand bereikbaar. Logisch, als ze in de Verenigde Staten wakker worden, gaan ze in China slapen. Niemand wacht graag. Binnen Events in the Sky proberen we trouwens altijd snel te schakelen. Het leven is te kort om te treuzelen. Ik klaag erg vaak dat een dag maar 24 uren heeft.”
STERCK. Hoe complex is het om zo’n Events in the Sky-platform te exporteren?
Kerkhofs: “Dat was ook onze eerste zorg. Uiteindelijk bleek dat allemaal erg goed mee te vallen. Zodra er een nieuwe deal is, start de productie in België. We assembleren alles zelf en verschepen het geheel in één 40 ft. container. Daarna vliegen we met drie medewerkers naar het desbetreffende land om de container zelf te ontladen. Ik geef trainingen voor de op- en afbouw en leer de partner aan hoe hij veilig met het product kan werken. We blijven aanwezig tot na de persvoorstelling en het eerste evenement. Daarna is de partner zelf verantwoordelijk voor het commercieel succes.”
“Ik vind het belangrijk om vanaf dag één goede afspraken te maken. Er lopen in de wereld ontzettend veel mensen rond die het allemaal groots zien maar er eigenlijk helemaal niets van bakken. Daarnaast is het soms moeilijk om je niet te laten verleiden door veel nullen. Op een bepaald moment krijg je weleens de vraag om je zaak te verkopen. En dan zit je midden in de gevarenzone. Je begint te dromen en voor je het weet spat die droom aan diggelen. Ik probeer altijd met mijn twee voetjes op de grond te blijven. Dat klinkt contradictorisch voor iemand die heel veel uren in het vliegtuig zit en vaak op vijftig meter hoogte hangt te bengelen, maar ik ben ontzettend ‘down to earth’.”
Cultuurverschillen
STERCK. Wat is dan het moeilijkste aspect?
Kerkhofs: “De contracten zijn waterdicht en ook op logistiek vlak zijn er geen valkuilen. De lokale mentaliteit en de cultuur van een land zijn vaak het grootste obstakel. In Zuid-Afrika hebben we bijvoorbeeld zeven dagen aan de opbouw gewerkt. Eerst was de kraan te laat, daarna had hij de verkeerde schotten bij, en dan kwam er nog wel iets tussen. Hier neemt de opbouw twee uurtjes in beslag. We zijn gewend om onze handen uit de mouwen te steken. In India mochten we helemaal niets doen. Gewoon in onze handen klappen was voldoende. Dan stonden er vier mensen klaar om de bouten aan te geven. Als we het toch zelf deden, voelden die Indiërs zich vernederd.”
STERCK. Reis je altijd zelf naar de partnerlanden?
Kerkhofs: “Ja, ik vind het belangrijk om de opleidingen zelf te geven en de partners beter te leren kennen. Dat is echt een verrijking. Wij creëren een nieuwe business voor de klant en zij zijn ontzettend dankbaar dat ze daar een onderdeel van mogen zijn. We worden daarom ook vaak in de watten gelegd. Onze partner in India heeft ons bijvoorbeeld elke dag van het hotel naar de eventlocatie laten brengen met een uniek vervoersmiddel. Eerst met paard en kar, daarna in een speciaal busje, vervolgens in een fantastische oldtimer en tenslotte bovenop een uitgedoste olifant. Op weg naar het event hebben ze de volledige snelweg enkele minuten lamgelegd zodat we konden oversteken. Eens ter plaatse stonden er 60 mannen en vrouwen met bloemenkransen klaar. Heel even waanden we ons echte rocksterren.”
STERCK. Je hebt ongetwijfeld nog anekdotes.
Kerkhofs: “Voor Saoedi-Arabië bouwden we een Lounge in the Sky. Toen alles helemaal klaar stond, vroegen we waar de bartender bleef. Er was geen cocktailshaker maar een ‘Tea Boy’ voorzien. Onze monden vielen open van verbazing. Gingen we op vijftig meter hoogte gewoon een kopje thee drinken? Uiteraard! Want alcohol drinken is in Saoedi-Arabië ten strengste verboden. Die lounge-opstelling was ook doordacht. Mannen en vrouwen mogen in dat land immers niet samen aan één tafel zitten. Na het evenement nodigde de sjeik ons uit op zijn privédomein. Dat was waanzinnig. Zeker zo groot als heel Hasselt! De overheid had onlangs een bod van 675 miljoen dollar uitgebracht maar de sjeik wimpelde dat onmiddellijk af. Hij had simpelweg geen interesse om te verkopen.
Toen ik mijn entourage vertelde dat ik naar Libanon trok, verklaarde iedereen me voor gek. Sommigen namen zelfs ‘oorlogsgebied’ in de mond. Ik vertrok toch en kon al snel concluderen dat Libanon het mooiste land was dat ik ooit bezocht had. Je kunt daar 24/24 en 7/7 feesten in de meest exclusieve clubs. Militairen? Ja, die waren er ook in overvloed. Maar ik heb me geen moment onveilig gevoeld.”
Naamkaartjes etiquette
STERCK. Bereid je je nu voor als je naar een nieuw land trekt?
Kerkhofs: “Uiteraard. Ik weet nu bijvoorbeeld hoe ik een visitekaartje moet aannemen in China. Dat klinkt gek, maar er hangt een hele etiquette aan vast. Eerst bedankt je de persoon in kwestie, daarna lees je het kaartje en vervolgens steek je het weg in je linker borstzakje. Stop je het bijvoorbeeld gewoon in de achterzak van je broek, dan komt dat erg vernederend over.”
STERCK. Om de drie jaar organiseer je een partnerevenement.Wat houdt dat precies in?
Kerkhofs: “Er is door onze één-partner-per-land politiek geen concurrentie. Om informatie uit te wisselen, organiseren we af en toe een event waar alle partners elkaar kunnen ontmoeten. Ze praten heel open met elkaar over hun businessmodel en wisselen ervaringen en contactinformatie uit. Op het meest recente evenement in Canada bleek echt dat we één grote Dinner in the Sky-familie zijn.”
In India hebben ze eens een volledige snelweg stilgelegd zodat wij – met olifanten – konden oversteken.
STERCK. Wat is de sleutel van dit succes?
Kerkhofs: “Of het nu om een Dinner, Opera, Marriage, Lounge, Poker of Concert in the Sky gaat, het geeft altijd een VIP-gevoel. Het is iets exclusiefs en dat is net onze sterkte. Er is simpelweg geen concurrentie. We hebben niet enkel ervaring en knowhow om op grote hoogte en in diverse omstandigheden te werken maar ook ons businessmodel is een troef. Dat krijgt een eventuele concurrent nooit bijgebeend. Daarnaast is ons levensmotto ‘Gaat niet, bestaat niet’. Ofwel doen we iets goed, ofwel doen we het niet.”.
Om het tienjarig bestaan te vieren, organiseert Events in the Sky in juni een mega-event waarmee het België nog eens positief op de kaart wil zetten. “We plaatsen voor het Atomium maar liefst 10 kranen zodat we in totaal 220 mensen tegelijkertijd in de lucht kunnen laten genieten van een fantastisch menu dat door 10 verschillende sterrenchefs bereid is. Dit wordt het grootste openluchtrestaurant ter wereld. En het beste nieuws is dat bijna alle zitjes uitverkocht zijn.”