De baas is er met de secretaresse vandoor. En met het geld. Naar het schijnt...
Er is een overwachte politieactie met uitgebreide controles en veel machtsvertoon, maar de officiële instanties willen geen duiding geven bij het gebeurde. ‘s anderdaags meldt de krant dat het volgens berichten op sociale media om een gijzeling gaat. Zelfs al blijkt dat niet juist, en wordt dat naderhand ook tegengesproken in de reguliere media, dan nog zal een flink stuk van de bevolking nooit meer anders weten dan dat het om een gijzeling ging.
De kracht van die even ongecontroleerde als onbegrensbare nieuwe media wordt alleen maar beangstigender als iemand ze bewust gebruikt om foute informatie de wereld in te sturen. Sinds de presidentsverkiezingen in de VS heeft het fenomeen ook een naam: fake news. O ja, roddels waren er vroeger ook. Maar de impact van roddels in dit nieuwe kleedje is wezenlijk verschillend: alles wat geschreven en gepubliceerd staat, heeft de kracht van waarheid. Nog niet zo lang geleden was dat alleen weggelegd voor een krant of tv-zender. Nu heeft iedereen met een telefoon, tablet of laptop die kracht. En dat verandert de dingen.
Sinds het internet willen mensen instant informatie. Maar alleen over wat hen interesseert. Als ze die niet aangeboden krijgen, gaan ze er zelf naar op zoek. Nieuws dat hen niet interesseert, negeren ze. Een journaal waar mensen, naast de informatie die hen interesseert, ongevraagd ook ander nieuws opdoen bestaat nu al niet meer voor de min 20-jarigen. Dat vertekent. Elke jongere heeft zijn eigen wereldbeeld, gecreëerd met door hem gekozen ‘nieuws’.
Veel bedrijven en instellingen hebben moeite om de impact daarvan goed in te schatten en er juist naar te handelen. Bedrijven hebben nooit uitgeblonken in communicatie naar de medewerkers. In België verscheen het eerste boek over interne communicatie zo ergens rond … 1990. Er is nood aan veel meer informatie dan alleen maar de operationele boodschappen van wie vandaag wat moet doen. Bedrijven hebben de indruk dat meer algemene informatie over de doelstellingen en de toekomst de medewerkers niet interesseert. Fout. Uiteraard zijn mensen geïnteresseerd in de toekomst van hun job, en dus ook in die van het bedrijf. Maar dan moet die informatie wel een antwoord bieden op de vragen waarmee men zit. Aangeboden op een manier die men gewoon is.
Bedrijfscommunicatie is vaak bijzonder archaïsch in vergelijking met de informatie die men thuis in de sofa opdoet. Bedrijfsinfo is dan niet gemakkelijk te vinden, niet bondig genoeg, niet begrijpelijk genoeg, niet aantrekkelijk genoeg en, het ergste van alles, geeft geen antwoord op de vragen waar het gros van de werkvloer werkelijk mee zit. Maar de moderne mens zoekt een antwoord op zijn vragen, waar hij het ook kan vinden. Fake news loert om de hoek. En dus moet het niet verwonderen dat de baas vroeg of laat de vraag krijgt of hij met de secretaresse naar de Bahama’s gaat verhuizen. Met het geld uit de kas.
door Matty Paquay