Ann Warniers behaalde een Master in Bedrijfs- en Hotelmanagement en ging aan de slag bij Roger Souvereyns in het Scholteshof. Maar ze stond niet op eigen benen en dat remde haar af. Ze besloot Opticien-Optometrist te studeren en nam de zaak van haar ouders over. Intussen runt Ann Optiek Jo Warniers in het centrum van Sint-Truiden al ruim 20 jaar. Spijt? Geen seconde.
Als kind wist Ann Warniers al dat ze zelfstandige wilde worden. “Ik droomde van een eigen label. Het is anders uitgedraaid, maar de passie voor brillen is ook erg groot. Bovendien heb ik reeds meer dan 5 jaar mijn eigen brillencollectie Warnini Eyewear. Die bestaat uit monturen tussen 98 en 250 euro. Het middensegment, dus. De look is tijdloos en vintage. Hipper dan Armani, minder mainstream dan Ray-Ban en jonger dan Cartier.”
Trots?
“Uiteraard. Ik werk hard, maar ik ben wel fier op wat ik tot nu toe al verwezenlijkt heb. Ik heb risico’s genomen maar altijd mijn buikgevoel gevolgd. En mij goed laten omringen. De optiek bestaat inmiddels al meer dan vijftig jaar en is een gevestigde waarde in Sint-Truiden en ver daarbuiten. Mijn familie is ook trots, zowel op de optiek als op mijn eigen label en de webshop.We zijn met 10 medewerkers en er heerst een echte teamgeest. Waarschijnlijk is dat de sleutel van het succes.”
Visie?
“Dit is veel meer dan een brillenwinkel. We hebben ook ons eigen atelier en zijn gespecialiseerd in multifocale glazen. Ik hecht ontzettend veel belang aan hospitality. Klanten worden hier op een aangename manier onthaald. Mét een kop goede koffie. We luisteren naar de noden en zoeken altijd naar de meest geschikte oplossing die aangepast is aan de situatie en het beroep. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom we zo’n trouw cliënteel hebben. Bovendien zijn er veel klanten die van ver komen. Ze rijden bij wijze van spreken twintig opticiens voorbij om tot bij ons te raken. Kwaliteit en service dragen we écht hoog in het vaandel.”
Be the change you want to see
Maken vrouwen het verschil?
“Goh, ik heb twee broers en kan tegen een stootje. Ik weet ook niet of ik een typische vrouwelijke onderneemster ben. Toen ik net in het vak zat, vroeg iemand mij: “Hoe goed kun je er tegen dat iemand je niet graag ziet?” Wel, ik kan dat verdragen. Behalve van de mensen die ik zelf graag zie, mijn familieleden bijvoorbeeld. Maar dat betekent dus wel dat ik leiding kan geven. Ik heb voor de buitenwereld waarschijjnlijk wel een harde buitenkant en ik kan heel direct zijn. Maar aan de andere kant ben ik ook iemand die fouten durft toegeven en gemeend sorry kan zeggen.”
Work-life balance?
“Noem me gerust een bezige bij. Mijn echtgenoot zit mee in de zaak, dus dat betekent dat we het thuis ook vaak over het werk hebben. En mijn mails check ik eigenlijk alleen ’s avonds. Maar ik vind het niet erg omdat mijn werk ook mijn passie is. Als er wat vrije tijd is, spendeer ik die graag met mijn gezin. We gaan naar zee of we maken een wandeling met de hond. Dat geeft me energie. Net zoals reizen, koken of tennissen. Soms vraag ik me wel af of ik er genoeg ben geweest als mama toen mijn kinderen nog klein waren. Gelukkig klagen ze er zelf niet al te vaak over. Opvolging? Het is zeker niet verplicht. Mijn zoon gaat International Business studeren in Maastricht en mijn dochter zal waarschijnlijk een creatieve richting kiezen. Ik denk wel dat het ondernemerschap in hun genen zit, maar ik wil mijn kinderen nooit pushen om de zaak over te nemen. Ze moeten zelf hun pad uitstippelen.”
Tips voor starters?
“Probeer niet alles zelf te doen. Onderzoek je eigen sterktes en zwaktes. En laat je omringen met de juiste mensen. Met gezond boerenverstand raak je al een heel eind op weg.”