Als ik dit schrijf, zijn de verkiezingen nog maar net afgelopen. De journalisten zijn druk in de weer om uit te zoeken hoe politici de knoop na de verkiezingen willen ontwarren. Maar over de grootste uitdaging heeft niemand het. De toppolitici niet, het peleton niet, en ook de journalisten niet. Die uitdaging ligt er nochtans overduidelijk: de politicus heeft een rotslecht imago bij de bevolking.
Niet de traditionele partijen hebben verloren, maar ‘de politiek’. En dat zou, zo begin ik nu te denken, wel eens NIET aan de politici zelf kunnen liggen. Want ik stel vast dat ondernemers, als het op imago aankomt, in eenzelfde slecht parket vertoeven. Zelfs de verwijten waarmee ze aan de toog worden bedacht lopen gelijk. “Alleen aan zichzelf en de eigen portemonnee denken, niet weten waar ze mee bezig zijn, …”
Ik stel vast dat een ondernemer die door het gerecht wordt gehoord met naam, toenaam en foto in de media verschijnt. Lang voor er sprake is van enige schuld. Terwijl burgers die van moord worden verdacht met afkortingen en geblurde foto worden getoond. Terwijl de pers en de maatschappij dan weer mild lijkt voor een neurochirurge en verdacht overleden dochter. Er is een beroepshiërarchie. Politici en ondernemers staan daarin niet erg hoog.
Sinds mensenheugenis is er zo’n imagoschaal, waarbij sommige beroepen meer aanzien hebben dan andere. Die hiërarchie is meestal recht evenredig met de inkomsten die de beoefenaar ermee kan genereren. Behalve voor politici en ondernemers, bij wie de grootte van de verloning als een bewijs van hun onbetrouwbaarheid lijkt te gelden. Het zijn wellicht niet toevallig twee beroepen die wezenlijk bijdragen aan de (vorm van onze) maatschappij. Als mensen ontevreden zijn, dan wijten ze dat aan de maatschappij. En bij uitbreiding aan degene die deze maatschappij vorm geven.
We mogen deze onvrede niet blijven afdoen als ‘iets dat erbij hoort’. Niet voor de toekomst van de politiek, maar ook niet voor de toekomst van onze economie. We kunnen niet om de vaststelling heen dat het imago van de ondernemer in die regio’s waar veel bedrijven starten én uitgroeien tot betekenisvolle bedrijven, veel positiever is dan dat van de bedrijfsleider bij ons. Het is immers logisch dat ondernemers, en dus bedrijven, vroeg of laat migeren naar een voor hen aantrekkelijk biotoop. Er zullen altijd bedrijven blijven, net zozeer als er ook fauna en flora leven in de poolgebieden. Maar het moet niet verwonderen dat de diversiteit veel groter is in het regenwoud.