Met het vooruitzicht op de terugkeer naar een normaler leven, stelt zich de vraag wat we van onze ervaringen van het afgelopen jaar willen meenemen naar de toekomst. Veel willen we ongetwijfeld snel vergeten maar als we eerlijk zijn, zijn er toch ook elementen die we wensen te behouden?
We gaan bijvoorbeeld nu toch niet allemaal terug op eenzelfde moment naar kantoor hollen? ‘s Morgens weer massaal vloeken als we nieuwe filerecords scoren in ons klein Belgenlandje. Stonden we in het verleden voldoende stil bij de kost en de inefficiëntie die gepaard ging met de verwachting dat werk diende te gebeuren op kantoor of bij onze klant? Het Olympische minimum in een post-coronatijdperk zou een loskoppeling moeten zijn van de locatie waar prestaties uitgevoerd worden. Uiteraard niet voor iedereen en niet altijd mogelijk, maar waren alle ochtendlijke ritten uit het verleden altijd nodig? Een gezond evenwicht tussen focusdagen waar we ons afzonderen om op de meest efficiënte manier werk te verzetten en dagen waar de interacties met collega’s centraal staan, vormt hoogstwaarschijnlijk het beste van beide werelden. Wie weet is een flexibilisering rond onze ‘locatie van tewerkstelling’ wel eenvoudiger te realiseren dan een derde rijstrook op onze autostrades.
Als we nog een stap verder denken, durven we dan onze bedrijfscultuur hervormen? Durven we voortaan niet langer het aantal gepresteerde uren tellen maar kijken naar de impact van bepaalde prestaties in het kader van de bedrijfsobjectieven? Krijgen we dan een cultuur waarin we meer groei kunnen realiseren? Hebben we niet gezien dat het grootste gedeelte van onze teams perfect overweg kan met de vrijheid en verantwoordelijkheid die in corona realiteit was? Een bedrijfscultuur waar vanuit een duidelijke visie en aanpak verantwoordelijkheden aan teams gedelegeerd wordt, realiseert op basis van onderzoek meestal meer groei. Dat is toch wat we allemaal willen?
Behouden of breiden we in een volgende stap ook de interacties met klanten en leveranciers uit over de digitale snelwegen? Want laat ons eerlijk zijn, voor sommige meetings was Zoom en Teams toch best efficiënt? Hoogstwaarschijnlijk kan een duidelijke visie op vlak van digitalisering bepaalde uitdagingen uit het pre-coronatijdperk definitief overstijgen. Als we in een grotere regio kunnen zoeken naar talent of per definitie niet altijd meer fysiek naar onze klant gaan, realiseren we dan niet vanzelfsprekend een betere marge? Ook daarop zeggen we toch geen nee?
De deur zal post-corona alvast openstaan om veranderingen structureel te verankeren of met een nieuwe aanpak te komen voor zij die willen en durven. Als we de wetenschap mogen geloven, zullen velen van ons minstens nog een tweede keer een dergelijke pandemie meemaken in hun professionele carrière. Als we het huidige momentum kunnen gebruiken om ons voor te bereiden op de toekomst, kunnen we dan misschien een voorsprong nemen op de toekomst? Eén ding is alvast zeker, als de kaarten herverdeeld worden, ben je er best bij.
Ik ben er van overtuigd dat de bedrijven die hun business onder de loep durven nemen en de impact of verandering van corona binnen de volledige waardeketen meenemen naar de toekomst, het best geplaatst zijn om mee te spelen in de Champions League van de toekomst!