“Sometimes the most productive thing you can do is rest.” Ik pikte deze quote enkele jaren geleden op en hij heeft me nooit meer losgelaten. Want, hoe kan rusten nu productief zijn? Productiviteit, dat is toch doen?! Actie ondernemen. In beweging zijn. En rust, dat is niet-doen. Stilstaan.
Toch ontdekte ik de voorbije jaren de waarheid die deze quote omvat. Uit een boek van Robin Sharma leerde ik dat om optimaal productief te zijn je best ‘cycles of high performance’ afwisselt met ‘cycles of deep rest and recovery’. Ik keek aandachtig naar de op en neer golvende grafiek in het boek die dit illustreerde. De enkel stijgende grafiek die ik al die jaren voor waar aannam voelde opeens niet meer zo geloofwaardig aan.
Eén van de belangrijkste redenen waarom we allen zo’n nood hebben aan periodes van rust en ont-prikkeling? De informatie ‘overload’ die elke dag, gewild en ongewild, bewust en onbewust, op ons afkomt. Voor het internet zijn intrede maakte en onze levens een complete digitalisatie ondergingen, was de hoeveelheid informatie die ons per dag bereikte van een totaal andere categorie dan vandaag. Het nieuws lazen we in de krant. De TV zorgde in de avondlijke uren voor entertainment. Bellen? Daarvoor moesten we naar een toestel wandelen dat een vaste plek had in ons huis of op ons kantoor. De hoeveelheid informatie die ons vandaag dagelijks bereikt, overstijgt vaak al in de ochtenduren die van de tijd voor de digitalisatie. En ons brein?
Dat raakt de weg volledig kwijt. Als we niet goed opletten, geraken we overweldigd en lijden we aan ‘decision fatigue’ of aan digitale stress.
Meer dan ooit voorheen hebben we dus nood aan tussentijdse rustpauzes om onze productiviteit optimaal te houden. Met hard werken is niks mis. Maar van zodra je een limiet hebt bereikt, daalt je concentratievermogen, focus én creativiteit zienderogen. Wil je het slim aanpakken? Dan las je op regelmatige basis pauzes, lang of kort, in om je batterijen weer op te laden. Zeker als je niet enkel geeft om efficiëntie, maar ook om effectiviteit. Zelf focuste ik heel wat jaren op het laten toenemen van mijn efficiëntie. Ik paste elke timemanagement tip toe die ik maar kon vinden want ik wilde het allemaal gedaan krijgen. Elke dag opnieuw.
Begin dit jaar verschoof mijn focus. Was wat ik deed, wel allemaal zo belangrijk voor me? Is ‘meer’ altijd ‘beter’? Of is minder doen, maar meer bereiken juist échte productiviteit? Maar hoe doe je dat? Wel, het antwoord is net door die ‘cycles of deep rest and recovery’ in te lassen. Enkel wanneer er tijd is voor verveling is er ook tijd voor ‘deep thinking’. En laat dat nu net het type denken zijn dat je nodig hebt om te bepalen wat écht prioritair is.
Maar hoe zien die cycli er dan uit? Ik dacht terug aan hoe de snelle pauzes die ik gedurende een werkdag inlaste er uit zagen. Naar de koffiemachine rennen voor een ‘opkikker’. De lokroep van de suiker in het koekje dat heel even energie gaf. Leunend tegen het keukenblad mijn social media checken. Dat leek me even ontsnappen.
Maar ik heb geleerd dat dit type pauze mij niet helpt. De cafeïne en de suiker zorgden voor instant energie maar tegelijk voor een energiedip. Dus opnieuw naar de koffie en het koekje en de socials. Maar uiteindelijk vermoeide dat mijn brein enkel nog meer. Ik raakte uitgeput.
Ik besloot het over een andere boeg te gooien en te ‘designen’ hoe voor mij een échte deugddoende break doorheen de werkdag er dan wel kon uitzien. Dat was even zoeken. Deze ‘alternatieve pauzes’ lagen niet direct in mijn comfortzone. Maar ze deden wel wat ze beloofden. Even naar buiten, een frisse neus halen en 5 minuten stevig doorstappen. Of mijn ‘pauze-box’ induiken. Daarin zitten o.a. mijn favoriete kruidenthee, mijn AirPods, een oogmasker en enkele etherische oliën. Oortjes in met rustgevende geluiden, enkele druppels olie op mijn polsen en even diep in en uit ademen. Slokje per slokje van mijn favoriete kruidenthee nippen. Oogmaskertje op. En dan: gewoon niets doen. “Because, sometimes the most productive thing you can do is… rest”.