Voor dit interview kenden ze elkaar eigenlijk niet zo goed, maar daar zou snel wel eens verandering in kunnen komen. De doelgroepen van Nestor en Bizbike vertonen immers nogal wat raakpunten. Misschien ligt er dus wel een samenwerking in het verschiet tussen Nicolas Moerman (recent door JCI West-Vlaanderen nog gekozen tot Beste Jonge Ondernemer) en Louis Vanhove, met Bizbike één van de Trends Gazellen 2021. Een gesprek over ludieke sollicitatiegesprekken, de kracht van maturiteit en loyale vijftigplussers.
Ja, Louis Vanhove had best wel al eens over Nestor gehoord en hun verhaal gevolgd via sociale media. Omgekeerd was Nicolas Moerman perfect op de hoogte dat Bizbike zich in 2014 als een pionier op de markt van elektrische fietsen had gestort.
STERCK. Jullie bedrijven zijn respectievelijk zeven (Bizbike) en zes (Nestor) jaar jong. Voelden jullie de ondernemersmicrobe al tijdens jullie studentenperiode opborrelen?
Louis Vanhove: “Op vakantiejobs na, ben ik nooit in loondienst geweest. Destijds heb ik eens gesolliciteerd voor een commerciële functie bij AB Inbev. Toen ik tijdens dat gesprek de vraag kreeg hoe ik een bepaalde campagne zou aanpakken en daar een nogal gekscherend antwoord op gaf, bleek dat niet bij iedereen in de smaak te vallen (lacht). Het sterkte me in de overtuiging dat ik beter mijn eigen boontjes kon doppen. Met een diploma businessmanagement en wat ervaring in de horeca achter de kiezen, ging ik op zoek naar een goed product om een business mee te starten. Aanvankelijk waren dat scooters, tot die elektrische fietsen in mijn blikveld kwamen. Toen was de keuze snel gemaakt.”
Nicolas Moerman: “Na mijn marketingstudies heb ik een vijftal jaar in die sector gewerkt. Ik kwam als winnaar uit een talentenjacht van BBDO (reclamebureau met een wereldwijd netwerk, red.), wat me een mooie stageplaats opleverde, waarna ik vijf jaar in die branche werkte vanuit het BBDO-kantoor in Londen. Dat was best wel een boeiende job, maar je moet natuurlijk wel altijd verantwoording afleggen en mag bijvoorbeeld niet zelf de knoop doorhakken voor een bepaalde campagne. Bovendien heb je vanuit die functie nooit echt impact op het bedrijf zelf.”
Groen licht voor ouderen
STERCK. Is Nestor vanuit dat ongenoegen ontstaan?
Moerman: “Eigenlijk wel. Toen ik Mathieu Vandenhende leerde kennen, begonnen we al snel te brainstormen over in welke business we een bloeiende zaak zouden kunnen uitbouwen. Het was de periode waarin de overheid het licht op groen zette om gepensioneerden te laten bijverdienen. We hebben toen met een aantal vijftigplussers uit onze omgeving gepraat. In die gesprekken peilden we naar wat die mensen nog wilden doen, hoeveel tijd gepensioneerden nog aan werk wilden spenderen. Daaruit bleek telkens weer dat ze graag deel willen uitmaken van een interessant bedrijf, maar niet noodzakelijk fulltime.”
STERCK. Op welke uitdagingen botsten jullie in die aanvangsfase?
Moerman: “Noch Mathieu, noch ikzelf waren vertrouwd met de markt van uitzendarbeid. We hebben ons daar een jaar lang grondig in verdiept, alles minutieus voorbereid en diverse modellen berekend, die vandaag nog altijd de basis van onze business vormen. Na het volgen van diverse cursussen, waarin we onder meer het wetgevend kader goed leerden kennen, kregen we onze erkenning van de SERV (Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen).”
Jongeren hebben een heel andere definitie van ‘premium delivery’ dan ouderen.
Vanhove: “De eerste hindernis voor Bizbike was het vinden van het juiste verkoopkanaal. De samenwerking met Het Nieuwsblad gaf ons de wind in de zeilen: via hun (e-)shop hebben we al duizenden exemplaren van ons merk Veloci verkocht. Ons businessmodel steunt op een aanpak waarbij we de productie outsourcen, wat natuurlijk een grondige kwaliteitscontrole vergt. Aanvankelijk lieten we de fietsen in China assembleren, intussen zijn we overgeschakeld naar Europese productie. Op operationeel vlak worstelden we met de juiste aanpak van onze belofte om fietsen aan huis te leveren. We organiseerden dat in drie shifts, wat behoorlijk tijdrovend was. Bovendien hadden we nooit verwacht dat de vraag zo groot zou zijn. De ambitie was om na één jaar 500 fietsen te hebben verkocht, uiteindelijk slaagden we erin dat aantal meer dan te verdubbelen.”
YouTube
STERCK. Hoe vond je de juiste mensen om die groei gestalte te geven?
Vanhove: “Goede vraag. Ik leerde al snel dat je beter niet ‘de eerste, de beste’ medewerker aanneemt. Het was iemand die eerst zelf nog wel de telefoon opnam, maar al snel de werktijd besteedde aan het bekijken van YouTube-filmpjes en aan onze enige klant de tip gaf om het probleem waarvoor werd gebeld, zelf op te lossen. Het kost dan nog eens behoorlijk wat geld om zo iemand te ontslaan. Vanuit die ervaring heb ik geleerd dat cashflow genereren én de juiste mensen aanwerven absoluut prioritair zijn. Daarom testen we onze mensen voor ze in dienst komen. Ook operationeel staan we intussen gelukkig heel wat verder. Waar we vroeger 500 fietsen uitleverden op anderhalve maand, doen we dat nu op één dag, met een slaagkans van meer dan 95%.”
STERCK. Bereikten jullie vlot de juiste doelgroep, Nicolas?
Moerman: “We leven in een maatschappij die gedomineerd wordt door jongere mensen. Onder meer daarom hadden vijftigplussers die ergens solliciteerden, het gevoel dat hun cv bij de meeste hr-kantoren rechtstreeks in de shredder verdween. Wij plaatsen die doelgroep net op een piëdestal: Nestor zijn is een eretitel, dat is ook de essentie van onze branding. Gemotiveerde vijftigplussers hebben nog altijd hun plaats op de arbeidsmarkt, het komt eropaan die duidelijk te definiëren. We laten die mensen voelen dat ze welkom zijn, laten hen hun verhaal doen, maar houden hen ook niet bij het handje vast. We voeren constant campagne naar die doelgroep toe, wat resulteert in 10 à 15 online inschrijvingen per dag.”
Louis Vanhove
In de zomer van 2014 startte Bizbike (gelegen in Kruisem) als spin-off van Mooof, een firma die zich tot op dat moment volledig richtte op scooters, moto’s en quads. Het eerste jaar verkocht het bedrijf meteen al 1200 fietsen. Door een vrij explosieve groei steeg dat aantal de voorbije jaren naar 33.000. Bizbike genereert business in België, Nederland, Ierland en Frankrijk. De focus ligt op verkoop, al kan je de fietsen ook huren of leasen. Over alle sites heen werken bij Bizbike circa 60 mensen. Eind maart werd het geselecteerd als Trends Gazelle bij de middelgrote Oost-Vlaamse bedrijven.
STERCK. Voor welke jobs zetten jullie die mensen zoal in?
Moerman: “Een populaire job is die van het afleveren van online bestelde producten. Zo schakelen we hen onder meer in voor thuisleveringen van Foodbag-gerechten. Onze vijftigplussers vormen voor de eindklant het gezicht van dat merk, zeker omdat we altijd dezelfde mensen inzetten in dezelfde regio’s. De aflevering gaat vaak gepaard met een babbeltje, wat bij het gros van de andere koeriers niet het geval is.”
Vanhove: “Dat is heel herkenbaar. Zeker oudere klanten appreciëren het om altijd op dezelfde contactpersoon te kunnen terugvallen. Mensen die bij mij vijf jaar geleden op een demo- of testdag een e-bike kochten, informeren nog altijd naar mij als ze met een (technisch) probleem kampen. Voor hen betekent onze belofte van ‘premium delivery’ dat onze mensen de nodige tijd nemen om alles over de fiets uit te leggen, desnoods bij een koffietje. Ik begrijp dat wel: een e-bike is ook voor hen een vrij grote aankoop, daar willen ze alle toeters en bellen bij. Voor jongeren staat ‘premium delivery’ synoniem voor efficiëntie: de fiets op het juiste moment afleveren, desnoods nog kort even de online gelezen uitleg laten bevestigen en gedaan. Wij hebben 25 technici op de baan die normaal binnen de 15 minuten een levering doen of een probleem oplossen, maar bij oudere klanten nemen ze vaak iets meer tijd. Dat maakt het ook boeiend.”
Dino’s
STERCK. Merk je die grote verschillen ook bij jongere en oudere medewerkers?
Vanhove: “Zeker. We noemen onze vijftigplussers wel eens ‘Dino’s’. Zij werken doorgaans iets trager, maar accuraat. Bij jonge gasten ligt de snelheid, maar ook de foutenmarge hoger. Dat vergt een andere aanpak, wat niet altijd simpel is en waar we ook wel fouten tegen hebben gemaakt. Zo zijn we ooit een medewerker van 60 kwijtgeraakt door een burn-out. We waren overtuigd dat het nieuwe systeem waarmee hij aan de slag was gegaan, wel alles zou oplossen. Als puntje bij paaltje kwam, bleek dat we zijn functie moesten invullen met twee vervangers.”
Moerman: “Ouderen kijken op een andere manier naar werk. Voor hen is de job héél belangrijk. Ze doen het graag en zijn liever een kwartier vroeger bij de werkgever dan ‘last minute’. Ze vormen dan ook een krachtig wapen om ondernemingen te helpen bij de krapte op de arbeidsmarkt, willen er echt zijn voor het bedrijf.”
Vanhove: “Klopt. Ze zien het bedrijf als een tweede thuis. Jongere mensen werf je tegenwoordig vooral aan als ze zich helemaal kunnen vinden in je verhaal. Je hebt beide generaties nodig, de kunst bestaat erin hen goed te laten samenwerken. Daarvoor moet je bruggen bouwen tussen beide leefwerelden en percepties over de job. In functie daarvan hebben we een coach aangesteld van circa 35 jaar, die zich in beide verhalen kan inleven.”
Ervaren jaren
STERCK. De maatschappij heeft een woelig anderhalf jaar achter de rug. Met welk gevoel blik je daarop terug?
Moerman: “Tijdens de eerste lockdown hebben we ons hoofdzakelijk gefocust op de overname van Ervaren Jaren, een sectorgenoot uit Nederland die zich eveneens op het uitzenden van vijftigplussers en gepensioneerden focust. We behouden er de bedrijfsnaam, maar enten er wel onze aanpak op, vermits zij eigenlijk nog vooral als een klassiek uitzendbureau waren georganiseerd. Het heeft wat tijd gekost om ons in te werken in een andere wetgeving en een ander model, maar we zijn nu wel gegroeid tot 1000 uitzendkrachten per week. In België beschikken we over filialen in Gent, Brussel en Antwerpen, waar we onze Nestors vooral ontmoeten voor een finale check over hun opdracht. Tijdens de lockdown deden we dergelijke gesprekken hoofdzakelijk via Whatsapp. De gemiddelde leeftijd van onze mensen is 61 à 62 jaar. De oudste is 82, een dame die ‘order picking’ doet. Het zijn mensen die zich nuttig willen voelen en het uiteraard leuk vinden nog een centje bij te verdienen. De meesten zijn hoogopgeleid, maar doen graag allerlei werk.”
Gemotiveerde vijftig-plussers hebben nog altijd hun plaats op de arbeidsmarkt, het komt eropaan die duidelijk te definiëren.
Vanhove: “Wij hebben in 2020 een enorme boost gekend, waarvan we in 2021 de weerbots hebben gevoeld, omdat mensen die de aankoop eigenlijk in 2021 hadden gepland, die al een jaartje vroeger hebben gedaan. Globaal bekeken hebben we de groei die we anders in één jaar realiseren, nu over twee jaar gespreid. De huidige vraag naar fietsen is dermate groot dat bestellingen die nu binnen komen, vaak pas in 2023 kunnen worden geleverd. Dit jaar is de vraag ook door het slechtere zomerweer wat gezakt. Op dat vlak weerspiegelen we ons aan de roomijsmarkt: hoe beter het weer, hoe groter de vraag. Toch mogen we allerminst klagen: na zeven jaar zijn we gegroeid tot een organisatie die jaarlijks 33.000 fietsen op de markt brengt. Van de relatieve kalmte maken we gebruik om onze bedrijfsprocessen te optimaliseren.”
STERCK. Ook Bizbike oriënteert zich intussen over de grenzen heen?
Vanhove: “We hebben zelf filialen opgestart in Nederland en Ierland en bedienen vanuit België ook de Franse markt. De Nederlandse fietsmarkt groeit op zich niet meer, maar het aantal elektrische fietsen stijgt er wel. Het is dus een vervangmarkt. Duitsland heeft al in sterke mate de stap richting e-bike gezet, terwijl ze in Scandinavië vooral nog opteren voor klassieke fietsen.”
STERCK. Vanwaar de keuze voor Ierland?
Vanhove: “Dat is heel toevallig gekomen. Voor mijn vrijgezellenfeest hadden vrienden me ontvoerd naar Dublin. Toen ik de avond na een stevig feestje ging uitwaaien, botste ik op een betoging van mensen die de slechte staat van de fietspaden hekelden. Zo is snel het plan gegroeid om daar te beginnen. Als de overheid investeert in fietspaden, stijgt ook de vraag naar tweewielers. Samen met de goesting van de mensen om te fietsen, is dat onze grootste ‘driver’. In maart ben ik voor het eerst in onze Ierse vestiging geweest, intussen hebben we er al 1000 fietsen verkocht.”
Employer branding
STERCK. Zwengelt de vraag naar (oudere) uitzendkrachten intussen weer aan?
Moerman: “Zeker, dit jaar is de nood aan arbeidskrachten opnieuw erg groot. Naast een gebrek aan grondstoffen, kampen nogal wat bedrijven met een tekort aan menselijk kapitaal. Nochtans zijn er nog heel wat goede profielen op de markt, alleen is het moeilijker om die mensen te overtuigen.”
Vanhove: “Mensen kiezen veel bewuster voor wie ze willen werken. Je moet als ondernemer een goed verhaal hebben, maar niet iedereen heeft dat. Employer branding is belangrijk en nuttig, op voorwaarde dat je wel een juist beeld van je bedrijf schetst. Jezelf als een jonge, dynamische firma betitelen en kandidaten vervolgens in een stoffig bedrijfsgebouw laten solliciteren: dat werkt niet.”
Moerman: “Mensen willen zich meer dan ooit identificeren met hun werkgever. Als je een oudere uitzendkracht helemaal mee krijgt in je verhaal, zit je op rozen. Die mensen zijn flexibel beschikbaar en worden regelmatig ingeschakeld tijdens schoolvakanties. Zo vormen ze de gedroomde vervangers voor jongere medewerkers met gezinnen die dan zelf graag vakantie nemen.”
Nicolas Moerman
Samen met Mathieu Vandenhende staat Kortrijkzaan Nicolas Moerman aan het roer van Nestor, het uitzendbureau voor vijftigplussers en gepensioneerden met filialen in Gent, Antwerpen, Brussel en Nederland. Er werken 35 mensen. Een tijdje geleden lanceerden de vennoten met Martha een extra dienst, die nanny’s aan huis uitzendt voor bedrijfsleiders, vrije beroepen en zelfstandigen. Voor wie nood heeft aan iemand die technische ondersteuning kan bieden of algemene klusjes kan uitvoeren, is er Harry, het uitzendkantoor voor handige Harry’s.
STERCK. Met welke ambitie duiken jullie de komende jaren in?
Moerman: “We koesteren de intentie om van ouderenparticipatie in de arbeidsmarkt een volstrekt normale zaak te maken. Als bedrijven bij hun zoektocht naar extra menselijk kapitaal snel de reflex naar Nestor maken, zijn we in ons doel geslaagd. Hopelijk dringt die perceptie de komende jaren verder door.”
Vanhove: “Over vijf jaar willen wij elk jaar 100.000 fietsen verkopen. Dat is een verdrievoudiging van wat we nu doen, al rijden er intussen toch al 100.000 mensen – overwegend vijftigplussers – op één van onze fietsen. We schakelen trouwens maatwerkbedrijven in voor de assemblage en stimuleren op die manier de sociale economie. Daarnaast zou het super zijn mochten we gaandeweg lokale communities kunnen uitbouwen, waar plaatselijke fietsers geholpen worden door plaatselijke technici, bijvoorbeeld vijftigplussers.”
STERCK. Tekenen maar, dat samenwerkingscontract!