Een kwarteeuw geleden mocht ik – ‘from scratch’ – een SAP-praktijk uitbouwen voor middelgrote bedrijven, een marktsegment waar SAP op dat moment mee worstelde. Drie jaar later was het vliegwiel vertrokken. Ik had veel vrijheid en kon alles doen wat ik nodig achtte om verder snelheid te maken. Ook op privé-vlak liep alles op wieltjes: gelukkig getrouwd, kinderen, nieuwbouw, grote tuin…
Toch beleefde ik het als een moeilijke periode. Ik werkte dag en nacht, had geen eetlust, sliep niet goed en was altijd moe. Wanneer ik op vrijdagavond naar huis vertrok, was ik van plan om in het weekend verder te werken. Uit vermoeidheid bleef ik dat vaak uitstellen tot ik op zondagavond niet anders meer kon. Hierdoor voelde ik me continu schuldig en kwam ik niet terug op krachten. Ik was uiteraard ook niet de meest energieke en opgewekte echtgenoot en vader. Meer en meer voelde ik me, op alle vlakken, te kort schieten. Zoals zovelen verborg ik mijn problemen voor de buitenwereld, tot ik op een dag besloot dit te delen met één van mijn leidinggevenden.
Met een luisterend oor en pertinente vragen zette hij me voor een denkbeeldige spiegel en hielp me zo objectief naar mezelf te kijken. Hij toonde me dat ik mijn eigen probleem was door mijn neiging tot controle, mijn aarzelen om te delegeren, mijn onvermogen om neen te zeggen en mijn obsessieve perfectionisme. Eén van zijn vragen zal ik nooit vergeten: “Denk jij nu echt dat wij evenveel van jou verwachten als jijzelf?” Hij leerde me meer te relativeren, tevreden te zijn met wat ik bereikte en deed me mijn eigen beperkingen (h)erkennen en accepteren.
Zo hielp hij me een meer evenwichtig beeld over mezelf te krijgen. Vaste, korte ‘time off’-periodes lieten me toe mijn batterijen terug op te laden. Ik delegeerde meer en controleerde minder, ontbeet en sportte met regelmaat. Door zowel mijn geest als lichaam beter te verzorgen, raakte ik relatief snel uit de gevarenzone, kreeg ik meer energie en werd ik zelfs een betere vader en echtgenoot.
Nu voel ik me sterker dan ooit. Samen met mijn partners geef ik leiding aan een bedrijf met meer dan 3000 werknemers, verspreid over 14 landen. Mijn verantwoordelijkheden zijn niet meer te vergelijken met toen. Soms voelt het nog wel eens aan alsof het allemaal te veel wordt, maar ik heb geleerd te relativeren en zo hebben we samen al enkele behoorlijke stormen overleefd.
Vandaag zijn burn-outs jammer genoeg geen uitzondering meer. Ik zie ze niet als tekenen van zwakte, maar eerder van drive en motivatie. Indien snel herkend en juist aangepakt, kan dit mensen ook sterker maken. Met andere woorden: durf over je problemen spreken met iemand die je vertrouwt en die je kan helpen je eigen beperkingen te herkennen én te respecteren.