Een van oorsprong kleine schuld kan snel oplopen door o.a. interesten en contractueel vastgelegde (schade)vergoedingen. Door de invoering van nieuwe wetgeving heeft de wetgever gepoogd om agressieve invorderingspraktijken aan banden te leggen en de consument te beschermen tegen een spiraal aan schulden.
De wet trad in werking op 01.09.2023 en zal toepassing vinden in lopende overeenkomsten vanaf 01.12.2023. Ze biedt een kader voor (1) betalingsachterstand van consumenten ten aanzien van een onderneming, maar ook (2) de minnelijke invordering van schulden van de consument door de schuldeiser of door een derde (bv. advocaten). Deze nieuwe wettelijke bepalingen zijn enkel van toepassing op B2Crelaties en dus niet op B2B.
Men voerde een aantal algemene regels ter bescherming van de consument in, waaronder:
. Een eerste kosteloze herinnering die geldt als ingebrekestelling;
. Op vraag van de consument: overmaken van alle bewijsstukken met het oog op betwisting;
. Verwijlinteresten en schadebeding mogen slechts worden aangerekend 14 dagen na de eerste herinnering;
. Verwijlinteresten worden geplafonneerd tot de wettelijke interestvoet (in 2023: 10,5%) en schadebedingen worden beperkt in functie van het verschuldigde saldo.
De voorziene sancties zijn niet min: de boetes variëren van € 26,00 tot € 10.000,00 of tot 4% van de totale jaaromzet. Elk schadebeding dat bedragen vermeldt hoger dan de voorziene wettelijke maxima zal voor niet geschreven gehouden worden.
Men voorziet ook in enkele bepalingen m.b.t. de invordering van schulden van een consument door een derde, de zgn. schuldinvorderaar (bijvoorbeeld een advocaat).
De schuldinvorderaar wordt ook de verplichting opgelegd om, voorafgaandelijk aan elke activiteit van minnelijke invordering, de voorwaarden (zoals hierboven besproken) na te gaan en een eerste controle uit te voeren vooraleer over te gaan tot invordering van een openstaande schuld.
Verder is de schuldinvorderaar ook verplicht om een ingebrekestelling te sturen, opnieuw gekoppeld aan een wachtperiode van 14 dagen waarbinnen geen andere actie betreffende het innen van de schuld mag worden ondernomen.
Tot slot verschaft de wet de schuldenaar expliciet de mogelijkheid om betalingsfaciliteiten te vragen aan de schuldeiser, wat de inning van de schulden opschort totdat hierover een beslissing werd genomen door de schuldeiser. De beslissing dient men te nemen binnen de 30 dagen, zo niet worden de verwijlintresten opgeschort totdat een beslissing betreffende het verzoek tot een afbetalingsplan wordt genomen.
Deze expertise werd aangeboden door:
Odigo Advocaten
— odigo.eu