Stilzwijgend aangekondigd, maar intussen gelukkig al met een jaartje uitgesteld: het capaciteitstarief voor energieverbruik. Hopelijk wordt dit uitstel definitief en grijpen overheid en netbeheerders de kans om daadwerkelijk de overstap te maken naar een ‘smart grid’, hoewel de kans daartoe momenteel niet zo groot lijkt. Nochtans zou dit het voor mensen mogelijk maken beter om te gaan met hun energie én zou die aanpak een betere energietransitie voor iedereen faciliteren.
Het capaciteitstarief is gecreëerd om pieken op het energienet beter te kunnen bewaken. Alleen is dat niét de verantwoordelijkheid van de consument. Eigenlijk zou dit maatschappelijk moeten worden bijgestuurd op wijkniveau. Met het capaciteitstarief is het niet mogelijk om het energieverbruik op een faire manier te factureren, want alleen digitale meters kunnen pieken registreren. Zal de overheid dan alleen de mensen die over een digitale meter beschikken daarop afrekenen? En wat dan met de rest?
Bovendien klopt de denkpiste van de overheid niet. Enerzijds spoort ze mensen aan om elektrisch te rijden en om warmtepompen te installeren. Alleen: stel dat je je wagen een snellaadbeurt geeft, creëer je een piek in het energieverbruik en word je daar via het capaciteitstarief, dat er zou komen om een zo egaal mogelijk verbruik te promoten, eigenlijk voor afgestraft.
Meer dan ooit is het belangrijk om mensen de juiste tools te geven om echt slimmer om te gaan met hun stroomverbruik, meer en beter in te zetten op hernieuwbare energie. Dat gaat gepaard met de juiste investeringen in infrastructuur. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij de politiek en de netbeheerders.
Idealiter beschouwen we iedere wijk als een kmo, waarbij elke transformator wordt uitgerust met een batterij én een snellader om in de zomer de via hernieuwbare energie opgewekte stroom op te gebruiken. Op die manier evolueer je naar een goed werkend nettarief op het niveau van een wijk of een industriepark en creëer je eigenlijk lokale energiegemeenschappen, met uitwisselingen tussen huizen.
Als de politiek en de netbeheerders mee willen, zou dit het ideale scenario zijn. De batterij zou de netbeheerder namelijk helpen bij het opvangen van pieken. Het is absoluut een goed moment om op deze kar te springen. Het is een visie die ik vol overtuiging verkondig en die hopelijk zoveel mogelijk wordt gedeeld, zodat ze tenminste grondig wordt overwogen.