“Het kan anders én beter.” Vanuit die pretentieloze overtuiging besliste Veerle Verfaille ruim 25 jaar geleden om samen met twee toenmalige collega’s een eigen schoonmaakbedrijf (Entrio, gelegen in Kortrijk) te starten. Intussen runt ze het groeiende bedrijf met een focus op kantorenschoonmaak al enkele jaren alleen. “Het doet me plezier dat we erin geslaagd zijn een mensgerichte organisatie uit te bouwen.”
Veerle Verfaille was vanuit familiale achtergrond absoluut niet voorbestemd om zelfstandige te worden. “Mijn vader was vrachtwagenchauffeur, mijn moeder huisvrouw. Ook in mijn omgeving kende ik geen ondernemers. Achteraf bekeken schuilde dat ‘beestje’ toch wel al ergens in mij van toen ik nog in het middelbaar zat en in een lokale jeugdbeweging actief was. Ook daar had ik het gevoel dat het anders kon en ben ik, samen met mijn toenmalig lief, een eigen creatieve beweging opgestart. Mijn ouders waren behoorlijk bezorgd over dat zelfstandig worden, maar ik heb me de beslissing nooit beklaagd.”
Trots?
“Een gevoel van fierheid zit niet echt in mijn persoonlijke DNA. Ik ben vooral trots op mijn team, op ons bedrijf. Ik ben ook eerder iemand die vooruit dan achterom kijkt. Wat me wel blij heeft gemaakt is bijvoorbeeld het bedrijfsfilmpje dat we twee jaar geleden hebben opgenomen. We werkten zonder scenario, maar vroegen gewoon op de vrouw/man af aan enkele van onze medewerkers wat ze van Entrio vonden. Wat bij iedereen terug kwam, waren onze kernwaarden en de oprechte waardering die ze krijgen. Dat zit meestal in heel kleine dingen, zoals het plezante gevoel dat ze elk jaar krijgen als ze op hun verjaardag een gepersonaliseerd kaartje ontvangen of zelfs een reactie krijgen op een levensgebeurtenis op sociale media. Dat bevestigt dat we slagen in onze missie om onze medewerkers veel aandacht te geven … Onze vlakke structuur maakt dit tot op vandaag nog steeds mogelijk.”
Ik hou niet van ‘ladies clubs’, die bevestigen alleen maar het hokjesdenken.
Visie?
“Ondernemerschap wordt in de media tegenwoordig een beetje gehypet naar mijn gevoel, ik heb de indruk dat het soms iets te romantisch wordt voorgesteld. Voor mij betekent ondernemen vooral: je eigen ding kunnen doen vanuit een sterke overtuiging, hard werken, en daar ook mensen in meekrijgen. Ik beschouw mezelf niet als de baas in de strakke zin van het woord, maar voel me eerder een teamplayer, een inspirator die ook de eindverantwoordelijkheid draagt. Al de rest doen we als team, waarbij ik het geluk heb te kunnen vertrouwen op heel loyale mensen, die even gedreven zijn als ikzelf. Ze zijn ‘proud to be an Entrio’. ”
Maken vrouwen het verschil?
“Ik ben geen voorstander van die opdeling in mannelijke en vrouwelijke ondernemers. Daarom hou ik ook niet van ‘ladies clubs’ en zo: hoe meer dergelijke initiatieven we creëren, hoe meer we dat hokjesdenken lijken te bevestigen. Ik denk wel dat er mannelijk en vrouwelijk ondernemerschap of leiderschap bestaat, al mag je het eigenlijk zo niet betitelen. Ik zie toch veel mannelijke ondernemers die empathisch en coöperatief leiderschap tonen. Tegelijk zie ik ook vrouwelijke ondernemers die zich behoorlijk macho kunnen gedragen of een harde managementstijl hebben. Daarom: beoordeel mensen op hun kwaliteiten, niet op hun geslacht.”
Tips voor starters?
“Ik engageer me graag in netwerken voor starters. Jonge ondernemers druk ik drie dingen op het hart. Eén: investeer tijd in netwerking, zelfs al ben je ervan overtuigd dat je je tijd beter aan andere dingen kan spenderen. Twee: zorg dat je zelf goed weet hoe je financiële structuur eruitziet, wacht niet tot wanneer de cijfers van de accountant binnen zijn. En drie: zorg dat je van je professionele activiteit kunt leven. Is dat niet zo, beschouw het dan als een hobby”.